تعیین بهترین نوع آنتی بیوتیک و همچنین غلظت آن می تواند کارایی گزینش گیاهان تراریخته نخود را افزایش داده و درصد فرار گیاهان غیرتراریخته را کاهش دهد. از آنجا که در اکثر مطالعات انتقال ژن، از ژن گزینشگر nptII برای گزینش گیاهان تراریخته استفاده شده است، لذا در این آزمایش مقدماتی تاثیر انواع آنتی‌بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی نظیر ژنیتیسین، کانامایسین و پارامومایسین بر گزینش شاخه های نخود مورد بررسی قرار گرفته است تا بهترین نوع آنتی بیوتیک و غلظت آن برای اهداف مهندسی ژنتیک نخود تعیین شود. نتایج این بررسی نشان داد که آنتی بیوتیک کانامایسین نسبت به آنتی بیوتیک های ژنیتیسین و پارامومایسین برای گزینش موثرتر بوده است. غلظت 200 میلی گرم در لیتر کانامایسین می تواند برای از بین بردن درصد بالایی از شاخه های غیرتراریخته موثر باشد و از طرفی تاثیر غیر طبیعی بر شاخه های باقیمانده نداشته باشد. آنتی بیوتیک ژنیتیسین نیز اگرچه با غلظت پایین، درصد بالایی از شاخه ها را از بین برده است اما تاثیر نامطلوبی بر روی شاخه ها بر جای گذاشته است.

کلمات کلیدی