تولید هر متن در شرایط ویژه و با درجه هایی متفاوت از انتخاب و در پیوندی خاص با قدرت صورت می پذیردوبه همین شکل در دسترس خوانندگانی قرار می گیرد که شرایط متفاوتی دارند.تحلیل گران گفتمان بر این عقیده اند که با توجه به فقدان واقعیت اجتماعی ناب،گفتمان خنثی و بی طرف نیز وجود ندارد،بلکه ما با گفتمان ها یا متن های وابسته به اشخاص،جناح ها،ایده ئولوژی ها و فرهنگ های خاص مواجهیم.اما شناخت دیدگاه هاو موضع گیری های اجتماعی،سیاسی و ایده ئولوژیک نویسنده،که هم در متن و هم در خارج از آن پنهان است،بدون توجه به این که افراد گوناگون به متن یا گفتار به شیوه های مختلف می نگرند کمابیش غیر ممکن است .بنابراین می بایست به متن به مثابه یک کل معنادار نگریست که این معنا لزوماَ در خود آن نیست.وانگهی هیچ متن خنثی و بی طرفی وجود ندارد زیرا با تأثیر پذیری از بافت یا زمینه اجتماعی / فرهنگی،دارای بار ایدئولوژیک می شود تنها به آن دلیل که هرمتنی در شرایط و موقعیت خاص تولید می شود و از این رو همیشه رنگ خالق خود را با خود همراه دارد.متن اصل چهل و چهارقانون اساسی ایران واجد معنا و زاییده بافتاری ویژه است.کوشش نگارنده بر آن است که با کاربست \" شالوده شکنی / واسازی \" نشان دهد که چهره حقیقی متن اصل 44 چه بوده ودر زمانه تولید متن، از آن چه معناهایی استدراک می شده است. شالوده شکنی در حقیقت نشان می دهد که هر متنی دو برداشت را در بردارد.برداشت اول،برداشتی وفادارانه به متن و بیانگر تعیین کنندگی یک سویه آن است.ولی برداشت دوم شالوده شکنانه است و نشان می دهد که چه مفاهیمی در مرزو حاشیه های متن ، حذف، طرد و یا سرکوب شده اند.در زمانه وجودگوناگونی برداشت ها از اصل 44، نیازمند به فهم آن چه در واقع رواج داشته است هستیم تا بفهمیم با برداشت های امروزی چه تفاوت هایی یافته است.آیا در عمل اصل 44 قانون اساسی قابل اجراست؟

کلمات کلیدی