ارزیابی اثرات رفاهی سیاست‌های کشاورزی و تعیین ترکیبی از ابزارهای سیاستی که کمترین زیان اجتماعی را داشته باشند، برای سیاست‌گذاران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف این مقاله، تعیین ترکیب بهینه‌ی ابزارهای سیاستی قیمت سقف و کف در بازار گوشت مرغ در ایران است. در این مقاله از رهیافت کمینه‌سازی تغییرات تابع زیان اجتماعی استفاده شده است و با استفاده از روش بوت‌استراپ و بر اساس توزیع نرمال برای کشش‌های عرضه و تقاضا، خصوصیات آماری ترکیب بهینه‌ی ابزارهای سیاستی و پیامدهای رفاهی آنها در چهار راه‌گزین ترکیب فعلی، عدم مداخله، ترکیب بهینه در صورت صفر بودن هزینه‌ی دولت و ترکیب بهینه در صورت متغیر بودن هزینه‌ی دولت و رفاه مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی‌ها در بازار گوشت مرغ نشان می‌دهد که بر خلاف هدف سیاست تنظیم بازار گوشت مرغ که حمایت همزمان از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان این کالا بوده است، دولت با به‌کارگیری همزمان ابزارهای سیاستی قیمت سقف و کف، از مصرف‌کنندگان گوشت مرغ حمایت کرده است در حالی‌که هزینه‌ی این حمایت بر دوش تولیدکنندگان گوشت مرغ بوده و رفاه ایشان را نسبت به بازار آزاد کاهش داده است. نتایج حاصل از بهینه‌سازی سیاست‌های دولت در بازار گوشت مرغ، هزینه‌ی دولت و زیان اجتماعی را از راه کاهش سطح حمایت از مصرف‌کنندگان، کاهش می‌دهد اما سطح حمایت از تولیدکنندگان را افزایش می‌دهد. مقایسه‌ی پیامدهای رفاهی سیاست‌های دولت در ترکیب فعلی ابزارهای سیاستی و ترکیب بهینه، تحت دو راه‌گزین ثابت بودن هزینه‌ی دولت و متغیر بودن هزینه‌ی دولت و سطوح رفاهی نشان می‌دهد که ترکیب فعلی سیاست‌های دولت با ترکیب بهینه‌ی سیاست‌ها در دو راه‌گزین ثابت بودن و متغیر بودن هزینه‌ی دولت، اختلاف چشمگیری دارد.

کلمات کلیدی