مواد پلاستیکی نفوذ پذیری نسبی کمی در برابر گازها از خود نشان می دهند و ترکیباتی با خصوصیات ممانعت کنندگی مناسب در برابر نفوذ ترکیبات آرومایی بدلیل آرایش دو محوره ملکولهایشان می باشند. با این وجود، بر خلاف شیشه، جذب ترکیبات آرومایی درون پلیمر سبب کاهش آروما گردیده و منجر به بر هم زدن توازن آرومایی می گردد. ترکیبات آرومایی اغلب در غلظت های پائین در محصولات غذایی موجودند، اما همین میزان کم هم ممکن است در پروفایل آرومایی محصول دخیل باشند. بنابراین کاهش ترکیبات آرومایی بدلیل جذب توسط مواد بسته بندی پلاستیکی می تواند محسوس باشد. با توجه به اینکه آرومای غذا یکی از مهمترین فاکتورهای پذیرش مشتریان محسوب می شود، لذا در این بررسی روشهایی مانند انتخاب مواد بسته بندی مناسب ، انکپسوله کردن آروما و دیگر یافته ها در کاهش تخریب آروما در مواد غذایی بسته بندی شده بحث می گردد.

کلمات کلیدی