عنوان : ( ساخت شکنی بلاغی )
نویسندگان: محمود فتوحی رودمعجنی ,بر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل برای اعضای غیر دانشگاه ممکن نیست
چکیده
اثر ادبی تأویلپذیر و چندمعناست. این ویژگی تا حدود زیادی مولود زبان مجازی و صناعات بیانی متن است. این مقاله میکوشد تا نقش زبان مجازی و صناعات ادبی را در شکستن ساختار عادی زبان، تعلیق معنای قطعی، و واسازی متن ادبی بررسی کند. برای این منظور صناعات معنوی را بر اساس نقشی که در ابهامآفرینی و فاصلهگذاری میان متن ادبی و زبان قراردادی ایفا میکنند از مجاز مرسل تا پارادوکس ردهبندی میکند. پس از بحث دربارة نقش هر یک از آنها در تکثر معانی و ابهام متن، به این نتیجه میرسد که ماندگاری و پویایی متن در تاریخ، مرهون ابهام و تأویلپذیری حاصل از مجازها و صناعات بلاغی آن است. زبان مجازی، ذاتاً ساختشکن است؛ زیرا نخست با تغییر گونة بیان، معنای متفاوتی را پیشنهاد میکند و در مرحلة دوم امکان قطعیت معنای پیشنهادی را رد میکند. و آن معنای قطعی را انکار مینماید. بنا بر این متن ادبی، در جریان خوانشهای مختلف از طریق پنهانسازی و تعلیق معنا، پیوسته در کار شکستن ساختار خویش و بازسازی آن است و از رهگذر همین تفاوت و تعلیق، قابلیت گفتگو با تاریخ و نسلهای مختلف را پیدا میکند.
کلمات کلیدی
, زبان مجازی, صناعات بلاغی, ساختشکنی, ابهام@article{paperid:1018714,
author = {فتوحی رودمعجنی, محمود},
title = {ساخت شکنی بلاغی},
journal = {نقد ادبی},
year = {2008},
volume = {3},
number = {1},
month = {September},
issn = {2008-0360},
pages = {109--135},
numpages = {26},
keywords = {زبان مجازی، صناعات بلاغی، ساختشکنی، ابهام},
}
%0 Journal Article
%T ساخت شکنی بلاغی
%A فتوحی رودمعجنی, محمود
%J نقد ادبی
%@ 2008-0360
%D 2008