به منظور بررسی کارایی برخی روش های مدیریت شیمیایی و مکانیکی علف های هرز با رویکرد کاهش مصرف علف کش در تولید سیب زمینی، آزمایشی در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد سراسری علف کش (تیمار استاندارد)، کولتیواسیون تنها (بین ردیف)، کابرد نواری علف کش (روی ردیف)، تلفیق کولتیواسیون+کاربرد نواری به همراه شاهد آلوده و شاهد عاری از علف های هرز بودند. در تیمارهای علف کشی، متریبوزین (سنکور) در زمان قبل از سبز شدن سیب زمینی به میزان 1200 گرم ماده تجاری در هکتار مصرف شد. در تیمار نواری، عرض نوار سمپاشی 25 سانتی متر بود. تیمارهای کولتیواسیون نیز سه هفته پس از سبز شدن سیب زمینی توسط کولتیواتور پنجه غازی انجام شد. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر درصد کنترل و زیست توده علف های هرز، شاخص سطح برگ و عملکرد سیب زمینی معنی دار بود، به طوری که بالاترین درصد کنترل علف های هرز و در نتیجه آن بیشترین عملکرد غده سیب زمینی به ترتیب در تیمارهای شاهد عاری از علف های هرز، علف کش سراسری، تلفیق علف کش نواری+کولتیواسیون، علف کش نواری، کولتیواسیون تنها به دست آمد. علی رغم کاهش درصد کنترل علف های هرز و در نتیجه کاهش جزئی عملکرد سیب زمینی در تیمار تلفیقی نسبت به تیمار سراسری، میزان مصرف علف کش 66 درصد کاهش یافت که این مسأله از نظر اقتصادی و زیست محیطی حائز اهمیت است.

کلمات کلیدی