هدف مطالعه حاضر، مقایسه وضعیت سلامت روان والدین دارای فرزند کم‌ توان ذهنی آموزش‌پذیر و ابعاد مختلف آن شامل افسردگی، اضطراب، شکایت‌های جسمانی و اختلال در عملکرد اجتماعی می‌باشد. پژوهش حاضر، یک مطالعه پیمایشی بر روی 191 پدر و مادر دارای فرزند کم توان ذهنی آموزش‌پذیر (114= مادر و 77= پدر) است که فرزندان آنها در 28 مدرسه استثنایی شهر مشهد در سال تحصیلی 88-1387 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه‌گیری، روش خوشه‌ای ـ تصادفی چند مرحله‌ای بود. سپس وضعیت سلامت روان آنها به کمک پرسشنامه سلامت عمومی مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخصات دموگرافیک آنها نیز به کمک پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، آزمونt مستقل و آزمون غیرپارامتریک یومن ـ ویتنی به منظور مقایسه میانگین در دو گروه استفاده شد. نتایج نشان داد که از 191 پدر و مادر دارای فرزند کم توان ذهنی این مطالعه، 2/62% مادران بی‌سواد یا دارای سواد ابتدایی و 8/42% پدران نیز بی‌سواد یا دارای سواد ابتدایی بودند. با توجه به نمره میانگین سلامت روان برای کل والدین (4/29= با 7/11=SD)، کلیه آنها در سلامت روان مشکلات جدی داشتند ولی تفاوت معناداری بین پدران و مادران این کودکان به لحاظ میزان اختلال در سلامت روان وجود نداشت و هر دو گروه به یک میزان از مشکلات سلامت روان رنج می‌برند. همچنین بین شکایت‌های جسمانی آنها نیز تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p<)، اما بین اضطراب و افسردگی والدین کودکان کم توان ذهنی تفاوت معنادار بود و مادران سطح اضطراب و افسردگی بیشتری در مقایسه با پدران داشتند (05/0p>). امّا بین شدت اختلال در عملکرد اجتماعی پدران و مادران تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0p<).

کلمات کلیدی