در این مقاله اثرافزودنی میکروسیلیس در مخلوط بتن بر روی خوردگی میلگردهای فولاد ساده کربنی واقع در آن بررسی شده است. نمونه های بتنی با اندازه های 351010 (سانتی متر) بر اساس استاندارد ASTMC130 تهیه شدند. تعدادی از نمونه ها حاوی 10% میکروسیلیس و تعدادی دیگر بدون میکروسیلیس تهیه شدند. نمونه ها بعد از ست شدن بمدت 28 روز در محیطی مرطوب با اعمال تنش فشاری ابتدا ترک دار شده و سپس به منظور بررسی خوردگی فولاد بکار رفته در آنها در محلولهای اشباع هیدروکسید کلسیم و محلول 3.5% نمک طعام قرار داده شدند. اندازه گیری پتانسیل خوردگی نمونه ها و Rp بدست آمده از پلاریزاسیون خطی در محدوده 10 mV با سرعت جاروب کردن 2 mV/min بمنظور ثیت تغییرات Rp منطقه آندی هر دوهفته انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که نمونه های حاوی میکرو سیلیس دارای مقادیر میانگین بالاتری از پلاریراسیون مقاومتی را از هفته دوم به بعد در مقایسه با دیگر نمونه ها داشته اند. این تاثیر را می توان به قابلیت میکروسیلیس در کاهش دانسیته حفرات بتن نسبت داد. همچنین مقایسه میانگین مقاومت پلاریزاسون فولاد در نمونه های مشابه از نظر ترکیب بتن نشان داده است که این مقدار به مراتب برای محلول حاوی یون کلر بیشتر از محلول اشباع هیدرواکسید کلسیم می باشد.

کلمات کلیدی