نظریه ی چیره طلبی (هژمونیسم) یکی از نافذترین نظریه های روابط بین الملل است که برای آشنایی با ابعاد گوناگون کارکرد قدرت های چیره طلب(هژمونیک) راهگشاست. در چارچوب دیدگاه هایی که از زوایای نظامی، اقتصادی و سیاسی به این مقوله پرداخته، مکتب گرامشینی به ویژه آنچه که در آرائ مفسرین متاخرآن(پساگرامشین ها) انعکاس یافته، با نوآوری خاصی همراه است؛ ابتکاری که در تاکید بر نقش منابع غیر مادی یا نرم افزاری قدرت در جریان ظهور ،قدرت یابی و تداوم بقای این قبیل بازیگران ریشه داشته و الگوی رفتاری آنان را درچهره ای از آرمان ها و اهداف روشنفکرانه به تصویر می کشد. در این نوشتارسعی شده که بر مبنای تشریح زوایای گوناگون مکتب پساگرامشینی بر محورنظریه ی چیره طلبی(هژمونیسم) ، چگونگی کاربرد منابع غیر مادی قدرت در رفتار چیره جوی مهمترین مصادیق قدرت های امپراطوری به ویژه بریتانیا و آمریکا تبیین شود، آنچه که به شکل گیری تصویری پذیرفتنی از \\\"برتری طلبی روشنفکرانه ی\\\" آنان در نزد دیگر دولت ها منجر شده است.

کلمات کلیدی