سازمان مجموعه ای از مرزهای نسبتاً شناخته شده، یک نظام مشخص، سلسله مراتب اختیاری، سیستم های ارتباطی، و سیستم هماهنگ کننده اعضاست. بسیاری از دانشمندان برای سازمانها نوع قابلیت و توانایی به نام هوش سازمانی قائل هستند که ترکیبی از هوش انسانی و هوش ماشینی است. بدیهی است همچنان که در دنیای پرطلاتم بشری انسانهایی کارا خواهند بود که از درجه هوشی بالایی برخوردار باشند، قطعا در دنیای سازمانی نیز وضع به گونه است که مدیران سازمانها برای پویایی و افزایش کارایی سازمان خود راهی جز بهره گیری از این جریان هوشمند ندارند. هوش سازمانی از دیدگاه کارل آلبرخت استعداد و ظرفیت یک سازمان در حرکت بخشیدن به توانایی ذهنی سازمان و تمرکز دادن این توانایی در جهت رسیدن به رسالت سازمانی است. در این مقاله تأکید می شود که مدیران، باید به موضوع هوش سازمانی توجه ویژه داشته باشند و تک تک ابعاد هوش سازمانی را در سازمانشان مورد اندازه گیری ،بررسی دوره ای و ارزیابی مجدد قرار دهند. این مسأله باعث ارتقای زیرسیستم هوش سازمانی می شود که برای تبدیل به یک سازمان با هوش بالا، مورد نیاز است.

کلمات کلیدی