امروزه با توجه به روند رو به افزایش کاربرد مواد آلی چون انواع کودهای دامی تازه و پوسیده, زباله های مختلف صنعتی و غیر صنعتی و ضایعات مایع چون پسابهای شهری, زه آبهای صنعتی و فاضلاب و لجن فاضلاب، غیرو بعنوان روش مدیریتی مناسب و مطلوب در دفع این مواد نگرانی هایی را در خصوص افزایش آلودگیهای زیستی و زیست محیطی ایجاد کرده است. در این تحقیق تیمارهای آزمایشی شامل:1) شیرابه خالص + سولفات مس، 2) شیرابه خالص + کلرید آهن، 3) شیرابه خالص + بنزوآت سدیم به عنوان تیمارهای اصلی و مقدار نمک در هر تیمار اصلی در دو سطح 40 و 80 پی پی ام تیمارهای فرعی بودند که بصورت طرح کاملاً تصادفی و در قالب فاکتور آنالیز آماری شدند. بیشترین کاهش جمعیت کل میکروارگانیسمها به ترتیب در تیمارهای بنزوآت سدیم و کلرید آهن در مقایسه با سولفات مس مشاهده شد که به ترتیب 44 % و 40% کاهش معنی داری داشتند. مقایسه تیمارهای حاوی نمکهای فوق با تیمار شیرابه خالص نیز تفاوتهای محسوسی را نشان داد که تیمارهای سولفات مس معادل 7/86%، کلرید آهن معادل 92% و بنزوآت سدیم معادل 5/92% کاهش در مقایسه با تیمار شیرابه خالص نشان دادند. جمعیت کلی فرمها در تیمارهای سولفات مس و بنزوآت سدیم در مقایسه با تیمار کلرید آهن به ترتیب کاهشی معنی داری معادل 44% و 41% نشان دادند. شیرابه خالص حاوی مقادیر بالایی کلی فرمهای مدفوعی و غیر مدفوعی بوده و تیمارهای فوق تأثیر بسزایی در کاهش آنها خصوصاً مدفوعی داشتند. این کاهش نسبت به شیرابی خالص معادل 9/99% (سولفات مس)، 86/99% (کلرید آهن) و 9/99% (بنزوآت سدیم) شد. تعداد کل قارچها در شیرابه تیمار شده با نمک بنزوآت سدیم در مقایسه با دو تیمار کلرید آهن و سولفات مس حداکثر کاهش را نشان داد که به ترتیب 34/74% و 22/65% کاهش معنی داری با هر کدام نشان داد. تیمار سولفات مس نیز در مقایسه با تیمار کلرید آهن با 2/20% کاهش معنی دار در مقام دوم اهمیت بود. مقایسه دو سطح غلظت نمکها در این مطالعه نیز در خصوص کل جمعیت میکروارگانیسمها، تعداد کل باکتریها، جمعیت کلی فرمها و تعداد کل قارچها تفاوت معنی داری را نسبت به یکدیگرو نسبت به تعداد آنها در شیرابه خالص نشان دادند.

کلمات کلیدی