خلیج فارس، دریای کم عمق و نیمه بسته ای است که با مساحت حدود 240 هزار کیلومتر مربع در جنوب ایران قرار دارد. این خلیج، دارای اکوسیستم منحصر بفردی در میان حوزه های آبی جهان می باشد. در این دریا 400 تا 450 گونه ماهی و همچنین 300 تا 450 نوع دیگر آبزیان وجود دارد، بعلاوه این دریا زیستگاه مرجان های دریایی کم نظیری نیز به شمار می رود. مجموعه این ویژگیها خلیج فارس را از نظر تنوع زیستی جزء مناطق کم نظیر و پرتنوع جهان معرفی کرده است. در طی دهه های اخیر آلاینده های مختلفی اکوسیستم طبیعی این خلیج را دچار آسیب جدی کرده است. مواد آلاینده ناشی از صنایع حاشیه سواحل، لکه های نفتی، فاضلاب پالایشگاهها، آب توازن نفتکش ها، نفت ورودی از سکوها و چاههای نفتی، از مهمترین منابع آلوده کننده ای است که به شکل فزاینده ای اکوسیستم طبیعی این خلیج را به شدت تهدید می نماید. در کنار تهدیدات فوق، در سالهای اخیر منبع تهدید جدیدی برای محیط زیست خلیج فارس پیدا شده است. این تهدید جدید، ساخت بزرگترین جزایر مصنوعی جهان در نزدیکی سواحل امارات توسط این کشور است. این سازه مصنوعی عظیم از سه جزیره بزرگ تشکیل شده است که مجموعا شامل 325 جزیره کوچک می باشد. اگر چه اقدام امارات در ساخت این جزایر مصنوعی گامی در راستای تقویت جایگاه اقتصادی،تجاری و توریستی این کشور به شمار می رود، اما به اعتقاد کارشناسان این اقدام، پیامدهای منفی متعددی برای محیط زیست خلیج فارس به همراه خواهد داشت. اخلال در فرایند رسوب گذاری طبیعی، تغیییر مسیر جریان های طبیعی آب، از بین رفتن تنها ساحل مرجانی شناخته شده در دوبی، ورود حجم عظیم گل و لای حاصل از عملیات و... بخشی از مهمترین تهدیدات زیست محیطی اجرای این پروژه است. در این مقاله تلاش می شود تا مهمترین چالش های زیست محیطی خلیج فارس با تاکید بر پیامدهای زیست محیطی احداث جزایر مصنوعی امارات مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

کلمات کلیدی