بالتوری سبزstephens Chrysoperla carnea یک عامل بیولوژیک عمومی است که بطور معمول برای کنترل آفات حشره ای بکار می رود. این روش در کشور ما بیشتر درکنترل آفات گلخانه ای و در اغلب سامانه های کشاورزی فعال است. بنابراین بررسی اثرات آفت کش های پر مصرف روی این شکارگر مفید خواهد بود. اثرات دو حشره کش تیودیکاب و تیامتوکسام بر روی لاروهای سنین اول و دومC. carnea در شرایط آزمایشگاه با دمای°c 2±25 و رطوبت 10±62% و دوره روشنایی 12 ساعته مطالعه و بایکدیگر مقایسه شدند. روشهای آنالیزی بر اساس طبقه بندی سازمان جهانی مبارزه بیولوژیک (IOBC/WPRS ) انجام شد. برای تیمار مراحل لاروی از روش تماسی استفاده شده و مقادیر LC50 برآورد شده برای سموم تیودیکارب و تیامتوکسام روی سنین اول لاروی به ترتیب58/15و 74/0، و روی سنین دوم لارو 53/47و 25/1 میلی گرم ماده ی تجاری بودند. باتوجه به مقادیر LC50 تعیین شده آفت کش تیامتوکسام بر اساس آزمون های IOBC در گروه چهارم، یعنی سموم بسیار خطرناک و آفت کش تیودیکارب در گروه دوم یعنی جزء سموم کم خطر برای بالتوری سبز قرار گرفتند. همچنین حساسیت لاروهای سنین اول نسبت به سنین دوم بیشتر بود. بنابر نتایج بدست آمده، استفاده از آفت کش تیامتوکسام در برنامه های کنترل تلفیقی آفات توصیه نشده و باتوجه به کم خطر بودن آفت کش تیودیکارب استفاده از آن در برنامه ها کنترل تلفیقی آفات نیاز به آزمون های مزرعه ای و نیمه مزرعه ای دارد.

کلمات کلیدی