دربررسی داستانها وافسانه های جاودانه جهان،نکته جالب توجهی وجود دارد که شاید خود یکی از دلایل جاودانگی این داستانها در طول قرون باشد.گرچه این داستان ها با مردمی از کشورهایی با زبان ونژاد متفاوت،زمینه های فرهنگی مختلف وحتی از نظر زمانی به دوره های مختلفی مربوط می شوند،همگی از یک فصل مشترک برخوردارند وآن حدیث عشق ورنج ودغدغه های انسانی وقصه امال وآرزوهای دست نیافتنی است که دربرخورد با واقعیت های موجود زندگی فرو می ریزندواز آنها جز نام وخاطره ای باقی نمی ماند.نکته قابل تامل اینکه پدیدآورندگان این آثار افرادی بوده اندکه هرگز یکدیگر را ندیده اند، سخنی از یکدیگر نشنیده واز حال و هوای یکدیگر خبری نداشته اند،اما از درد هایی مشابه رنج برده اند واز دغدغه های یکسان نالیده اند وگاه در راه آشکار کردن حقیقتی کوشیده اند که خواننده را به تامل وتفکری عمیق وا می دارد وچشم او را به روی واقعیات زندگی باز می کند. در این مقاله به مقایسه مشابهت های دو کتاب مرگ شاه آرتر به قلم سرتامس ملری که در قرن پانزدهم به چاپ رسیده ومنظومه خسرووشیرین نظامی گنجوی که در قرن ششم مقارن با قرن دوازدهم میلادی سروده شده است خواهیم پرداخت.

کلمات کلیدی