همزمان با تحولات ساختاری شهرها در عرصه های کالبدی- فضایی، اقتصادی، اجتماعی و... عناصر و فضاهای شکل دهنده شهرها نیز دچار تغییر و تحول بنیادی شده اند در این میان رویکرد به فضاهای سبز شهری نیز از رویکرد اکولوژیکی به عرصه های فعال و پویای عملکردهای اجتماعی- فرهنگی تغییر کرده است. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس پیمایش میدانی (پرسشنامه از شهروندان) ، سعی شده تا آثار اجتماعی و فرهنگی فضاهای سبز شهری بالاخص پارکها از ابعاد و زوایای گوناگون مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد. نتایج حاصله مبین آن است که آثار اجتماعی و فرهنگی فضاهای سبز علاوه بر کارکردهای مطلوب (برقراری تعاملات اجتماعی، گسترش فرهنگ شهری و شهروند سازی، پر کردن اوقات فراغت و...) دارای تبعات نامطلوب (شکل گیری انواع جرایم شهری، گسترش فرهنگ ابتذال، دوستی های نامشروع و...) بسیاری است. همچنین تأثیرگذاری اجتماعی- فرهنگی پارکها در کلیه شاخص ها یکسان نیست بعنوان مثال در حالی که پارکهای منطقه ای در شکل گیری نهادهای مشارکتی و یا تأثیر آن در بهداشت روانی و جسمانی شهروندان نقش موثرتری نسبت به سایر پارکها دارند، در پارکهای محله ای تجمع افراد بزهکار و ناهنجار و شکل گیری روابط نامشروع بیشتر به چشم می خورد. به عبارت دیگر بین مساحت پارکها با میزان تأثیرات شاخص های اجتماعی – فرهنگی (مطلوب یا نامطلوب) در کلیه شاخص ها همیشه رابطه مستقیم برقرار نیست. بلکه تنها در برخی شاخص ها این مسئله صادق است (مثل تأثیرات اجتماعی پارکها در پر کردن اوقات فراغت)

کلمات کلیدی