عنوان : ( مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه ای و سنتز نیتروژن میکروبی در گاوهای شیری اواخر دوره شیردهی )
نویسندگان: مهدی کاظمی بن چناری , کامران رضایزدی , علی نیکخواه , حمید کهرام , مهدی دهقان بنادکی , محمدرضا امامی ,
Full Textچکیده
به منظور مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبهای و سنتز نیتروژن میکروبی از 3 راس گاو شیری چند بار زایش کرده دارای فیستولای دائم شکمبهای با وزن بدن 13±682 کیلوگرم و روزهای شیردهی 20±210 روز در قالب طرح چرخشی با سه دوره 21 روزه (14 روز اول آن به منظور دوره عادتدهی و 7 روز آخر به منظور جمعآوری نمونهها) استفاده گردید. جیرههای آزمایشی حاوی جیره پایه به همراه سه سطح متفاوت کازئینات سدیم به عنوان منبع پپتیدی (سطوح صفر، 50 و 100 گرم در روز به ترتیب به عنوان جیرههای 1، 2 و 3) بودند. جیره پایه توسط نرمافزار CPM-Dairy متوازن گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که غلظت نیتروژن آمونیاکی و نیتروژن پپتیدی حدود 3 ساعت پس از مصرف خوراک به حداکثر رسید و اثر معنیداری بر روی این فراسنجهها با مصرف کازئینات سدیم مشاهده شد (01/0P<). نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی تفاوت معنیداری را در اثر مصرف منبع پپتید نشان داد (58/0، 70/0 و 82/0 به ترتیب برای جیرههای 1، 2 و 3) (05/0P<). میانگین pH مایع شکمبه و کل اسیدهای چرب فرار شکمبهای در میان جیرهها تفاوت معنیداری نداشت. پروپیونات و بوتیرات مایع شکبمه نیز در بین جیرهها تفاوت معنیداری نداشتند. ولی استات تولید شده به طور معنیداری در جیره سوم بیشتر بود (01/0P<). قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام جیره پایه تحت تأثیر نیتروژ پپتیدی قرار نگرفت. ولی قابلیت هضم فیبر نامحلول در شوینده خنثی (05/0P<)، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (05/0P<) و بویژه قابلیت هضم همی سلولز (01/0P<) جیره پایه با مصرف کازئینات سدیم افزایش یافت. بتاهیدروکسی بوتیریک اسید، اسیدهای چرب استریفه نشده و گلوکز خون گاوها تفاوت معنیداری را نشان نداده و فقط نیتروژن اورهای خون گاوهای تغذیه شده با جیرههای حاوی کازئینات سدیم افزایش یافت. مقدار ادرار تولیدی روزانه گاوهای آزمایشی با مصرف کازئینات سدیم افزایش پیدا کرد. همچنین دفع آلانتوئین، اسید اوریک و کراتینین در ادرار به طور معنیداری افزایش یافت. نیتروژن میکروبی روزانه تولید شده در شکمبه که بر اساس مشتقات پورینی ادرار محاسبه گردید، تفاوت معنیداری در بین جیرهها داشت (05/0P<). با توجه به نتایج این آزمایش، علیرغم اینکه افزایش نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی با مصرف کازئینات بیشتر باعث بهبود قابلیت هضم الیاف گردید، اما نیتروژن اورهای خون نیز افزایش یافت. بنابراین با توجه به در نظر گرفتن همه صفات، نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی به میزان 70/0 برای گاوهای اواخر شیردهی قابل توصیه است.
کلمات کلیدی
, نیتروژن پپتیدی, نیتروژن میکروبی, فراسنجههای شکمبهای, متابولیتهای خون و گاوهای شیری
@article{paperid:1021360,
author = {مهدی کاظمی بن چناری and کامران رضایزدی and علی نیکخواه and حمید کهرام and مهدی دهقان بنادکی and امامی, محمدرضا},
title = {مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه ای و سنتز نیتروژن میکروبی در گاوهای شیری اواخر دوره شیردهی},
journal = {علوم دامی ایران},
year = {2010},
volume = {40},
number = {4},
month = {August},
issn = {2008-4773},
pages = {31--41},
numpages = {10},
keywords = {نیتروژن پپتیدی، نیتروژن میکروبی، فراسنجههای شکمبهای، متابولیتهای خون و گاوهای شیری},
}
%0 Journal Article
%T مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه ای و سنتز نیتروژن میکروبی در گاوهای شیری اواخر دوره شیردهی
%A مهدی کاظمی بن چناری
%A کامران رضایزدی
%A علی نیکخواه
%A حمید کهرام
%A مهدی دهقان بنادکی
%A امامی, محمدرضا
%J علوم دامی ایران
%@ 2008-4773
%D 2010
