به منظور درک سازوکار حاکم بر وقوع بارشهای تابستانه جنوب شرق ایران روش سینوپتیکی- دینامیکی مبتنی بر تحلیل جریان اتخاذ گردید. بر این اساس، ابتدا دادههای بارش روزانه تعداد 152 ایستگاه هواشناسی برای یک دوره پایه 34 1970 ) موردپردازش قرار گرفت. در این رابطه منطقه بارشی شاخص در - ساله( 2003 جنوب شرق ایران تعیین گردید و ضمن بررسی ویژگیهای بارش تابستانه، بارش دهه اول جولای 1994 به عنوان بارش نمونه و فراگیر انتخاب شد. جهت تعیین ساختار گردش جو و شناسایی الگوی سینوپتیکی حاکم در دهه 500 هکتوپاسکال و سطح زمین از ،850 ، اول جولای 1994 ، دادههای ترازهای 700 نظر فشار و مؤلفههای مداری و نصفالنهاری باد بصورت میانگین روزانه از مرکز ملی ،WY تهیه شدند. به علاوه، شاخصهای (NCEP/NCAR) پیشبینی محیطی آمریکا و مجموع بارش کل هند نیز مطالعه شده و مسیرهای سیکلونی ترسیم شدند. OLR یافتهها نشان داد که منطقه اصلی بارش جنوب شرق کشور، یک محدوده مثلثی 28 درجه عرض شمالی در استان سیستان و ، 58 طول شرقی و 30 ، شکل در 30 بلوچستان است که تقریباً هرساله دارای بارش میباشد. همچنین نتایج تحقیق بیانگر آنست که وردشهای ماهانه و سال به سال بارش تابستانه جنوب شرق ایران با تغییرات شدت موسمی تابستانه جنوب آسیا، بویژه با فراوانی وقوع کم فشارهای موسمی در منطقه دریای عرب ارتباطی بسیار نزدیک دارد. در دوره شدید موسمی سال 1994 تعداد کم فشارهای موسمی بطور محسوسی افزایش یافته، پرفشار جنب حاره قویتر و جریانات جنوب غربی دریای عرب و خلیج بنگال نیز به میزان قابلملاحظهای شدیدتر بوده است. آرایش الگوهای گردشی اتمسفر در دهه اول جولای 1994 در جنوب شرق ایران با رعایت تقدم زمانی به شرح زیر میباشد: استقرار پرفشار جنب حاره تراز فوقانی، نفوذ ناوه امواج غربی بر غرب ایران، گسترش شرق سو و در عین حال مداری پرفشار جنب حاره ایران در ترازهای میانی تروپوسفر و کشیدهشدن زبانهای از پرفشار تا شمال هند، تشکیل کمفشار موسمی در خلیج بنگال، جابجایی غرب سوی کمفشار موسمی و استقرار آن بر نیمه شمالی دریای عرب، تقویت گردش سیکلونی و افزایش تاوایی مثبت در منطقه دریای عرب، تقویت و گسترش مرکز کمفشار در مرکز تا غرب ایران، ورود سیکلونی با منشأ کمفشار موسمی دریای عرب به منطقه جنوب شرق ایران، صعود همرفتی و وقوع بارش.

کلمات کلیدی