در این پژوهش اثرات سطوح متفاوت کلسیم و فسفر قابل استفاده جیره بر عملکرد رشد، درصد خاکستر استخوان درشت نی، ابقاء کلسیم و فسفر، و برخی از فاکتورهای خونی در جوجه های گوشتی نر بررسی شد. 540 قطعه جوجه 3 با 9 تیمار و 4 × خروس گوشتی یکروزه از سویه آربور ایکرز پلاس در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل 3تکرار و 15 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. جوجه ها با سه سطح کلسیم جیره (به میزان توصیه شده توسط انجمن ملی تحقیقات در سال 80 ،1994 درصد میزان توصیه شده و 60 درصد میزان توصیه شده) و سه سطح فسفر قابل استفاده جیره (به میزان توصیه شده توسط انجمن ملی تحقیقات در سال 80 ،1994 درصد میزان توصیه شده و 60 درصد میزان توصیه شده) از 7 تا 45 روزگی تغذیه شدند. درصد خاکستر استخوان درشت نی و فاکتورهای خونی در سن 28 روزگی، افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در سن 42 روزگی و قابلیت هضم مواد مغذی در سن 45 روزگی مورد اندازه گیری قرار گرفت. جیره های مورد آزمایش از نظر مقدار انرژی، پروتئین خام و سایر مواد مغذی به جز کلسیم و فسفر قابل دسترس، یکسان بودند. نتایج نشان داد که کاهش سطح کلسیم جیره سبب بهبود افزایش وزن، افزایش مصرف خوراک، کاهش سطح کلسیم سرم، افزایش سطح فسفر سرم، کاهش سطح فسفر قابل دسترس .(P<0/ افزایش فعالیت آلکالین فسفاتاز و افزایش قابلیت هضم ظاهری کلسیم گردید ( 05 جیره نیز سبب کاهش وزن، کاهش مصرف خوراک، کاهش سطح فسفر سرم، کاهش فعالیت آلکالین فسفاتاز، افزایش در کل دوره آزمایشی، ضریب تبدیل غذایی .(P<0/ قابلیت هضم ظاهری فسفر و کاهش خاکستر استخوان گردید ( 05 توسط سطوح مختلف کلسیم و جیره غذایی تحت تأثیر قرار نگرفت. اثرات متقابل سطوح مختلف کلسیم و فسفر قابل دسترس روی وزن زنده، مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری کلسیم و فسفر، کلسیم و فسفر سرم، فعالیت آلکالین بر اساس نتایج این آزمایش می توان نتیجه گیری نمود که سطوح .(P<0/ فسفاتاز و خاکستر درشت نی معنی دار بود ( 05 کلسیم پیشنهاد شده توسط انجمن ملی تحقیقات در سال 1994 برای جوجه های گوشتی امروزی اضافی است، اما سطوح فسفر قابل دسترس توصیه شده در دوره های مختلف، کافی به نظر می رسد.

کلمات کلیدی