سه آزمایش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و بررسی اثر رقم و منطقه کشت بر انرژی قابل سوخت وساز ظاهری و حقیقی تریتیکاله و اثر دو نوع مکمل آنزیمی بر انرژی قابل سوخت وساز ظاهری آن آزمایش انجام شد. در آزمایش اول ترکیب شیمیایی و مقدار انرژی قابل سوخت وساز حقیقی تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از خروسهای بالغ به روش تغذیه اجباری سیبالد تعیین شد. در آزمایش دوم و سوم مقادیر انرژی قابل سوخت وساز ظاهری تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با و بدون افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز- بتاگلوکاناز 20 - و یا فیتاز به روش جمع آوری کل مدفوع با استفاده از جوجههای گوشتی نر در سن 23 روزگی تعیین شد. ترکیب شیمیایی تریتیکاله شامل؛ چربی خام، پروتیین خام، فیبر خام، ،14/00±1/37 ،1/65±0/ خاکستر، عصاره عاری از ازت و انرژی خام به ترتیب 29 4180 کیلوکالری در کیلوگرم به دست آمد. ± %77/60±1/62 و 95 ،1/77±0/32 ،4/92±0/49 17 %) و عصاره عاری از / 12 تا 0 / بیشترین تنوع مواد مغذی تریتیکاله در میزان پروتیین خام ( 2 79 %) بود. میانگین انرژی قابل سوخت وساز حقیقی تصحیح شده برای ازت / 74 تا 8 / ازت ( 7 3380 و میانگین انرژی قابل سوخت وساز ظاهری ± تریتیکاله با استفاده از خروسهای بالغ 112 3244 کیلوکالری در ± تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از جوجههای گوشتی 82 کیلوگرم ماده خشک به دست آمد. نمونههای تریتیکاله جمع آوری شده از مناطق مختلف از لحاظ میزان انرژی قابل سوخت وساز ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت اختلاف معنی دار داشتند. افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز- بتاگلوکاناز و یا فیتاز مقدار انرژی قابل سوخت وساز ظاهری تریتیکاله را به طور معنی دار و به ترتیب به میزان 155 و 86 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک افزایش داد.

کلمات کلیدی