هدف از مطالعه حاضر، ارائه راهکارهایی از مدیریت ریسک خشکسالی در استان گلستان است که در کوتاه مدت و حتی بلند مدت ، خسارت ناشی از خشکسالی ها را در بخش کشاورزی به حداقل ممکن برساند . بدین منظور ، ابتدا راهکارهای مدیریت ریسک خشکسالی توسط متخصصان این بخش شناسایی و درقالب گروه های « فنی آبیاری »، «زراعی» ، « نهادی»، و« قانونی» تقسیم بندی شد . پرسشنامه های مربوط به انتخاب راهکارهای موثر ، در بین 39 کارشناس مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان های استان گلستان ، شرکت ّ منطقه ای و مرکز تحقیقات کشاورزی این استان در سال 1388 توزیع گردید و از الگوی تصمیم گیری فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP ) به منظور رتبه بندی راهکارهای مذکور بهره گرفته شد . نتایج حاصل از این الگو نشان داد که کارشناسان استان گلستان در گروه راهکارهای « فنی آبیاری» استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار و احیاء چشمه ها و قنوات و بررسی امکان ذخیره آب آن ها در فصول زراعی ، در بخش راهکارهای « زراعی» ، معرفی ارقام مقاوم به خشکی و شوری و استفاده از مواد اصلاحی و نگهدارنده رطوبت خاک، در بخش راهکارهای « قانونی » محدودیت منطقی و عملی آب سطحی برای بهره برداران و تعیین قیمت مناسب و تضمین خرید محصول زراعت های با نیاز آبی کمتر ، و در بخش راهکارهای « نهادی» ، آموزش کشاورزان و بالا بردن آگاهی آن ها در خصوص خشکسالی و مقابله با آن و استقرار نظام پایش و پیش آگاهی خشکسالی در سطح ملی یا منطقه ای را به عنوان راهکارهای برتر مدیریت ریسک خشکسالی انتخاب نموده اند. از این رو پیشنهاد می شود ، برنامه ریزان و سیاست گزاران منطقه ای ، اولویت اتخاذ برنامه ها و سیاست های کاهش اثرات خشکسالی را در چارجوب راهکارهای مذکور قرار دهند.

کلمات کلیدی