لوله‌های مدفون بتنی تحت فشار، برای انتقال آب، جمع‌آوری فاضلاب و دیگر موارد در سطح جهان کاربردی وسیع دارند .از این خطوط به عنوان شریان‌های حیاتی شهری یاد می‌شود و خسارت به هر بخش از آنها، هزینه‌های هنگفتی را در بر خواهد داشت .فرسودگی تدریجی و مدفون بودن این لوله ها، سبب خوردگی و پوسیدگی دیواره‌ها شده و در نتیجه خسارت‌های جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت. بازسازی این زیرساخت‌های حیاتی مستلزم صرف هزینه‌های کلان بوده و با بکارگیری روش‌های نوین بهسازی، به راحتی می‌توان عملکرد این سازه‌ها را بهبود بخشید. تقویت از درون با بکارگیری از ورق‌های پلیمر مسلح با الیاف(FRP) که می‌تواند زبری سطح لوله را نیز کاهش دهد یکی از روش‌های کارا در بهسازی است. در این پژوهش، مکانیزم رفتاری لوله‌های مدفون بتنی با قطر بزرگ تقویت شده با ور ق‌های FRP توسط نرم افزار Abaqus CAE مورد بررسی قرار گرفته و میزان تأثیر روش مقاوم‌سازی بر این لوله‌ها مشخص می‌گردد .نتایج حاصل از تحلیل نرم افزاری نشان می‌دهد که پلیمرهای مسلح به الیاف کربنی (CFRP) مناسب تر و مؤثرتر از پلیمرهای مسلح به الیاف شیشه‌ای(GFRP) بوده و با مقاوم سازی لوله‌ها از داخل، تنش‌ها را می‌توان تا 35 درصد کاهش داد. هرچه ضخامت و سختی ورق‌های تقویت بالاتر باشد و به صورت چیدمان محیطی در لوله چسبانده شده باشد، کارایی روش افزایش می‌یابد. در آخر، با بررسی نتایج حاصل از مقاوم سازی این لوله‌ها، راه حل مناسب ارایه و هزینه لازم جهت مقاوم سازی با این روش برآورد و با هزینه‌های لازم جهت تعویض لوله و یا مقاوم سازی لوله از بیرون آن، مقایسه می‌گردد.

کلمات کلیدی