تغییرات پیچیده در جامعه جهانی، دست اندرکاران جوامع را وا می دارد تا برنامه هایی را ارائه کنند که با شرایط معاصر تناسب بیشتری داشته باشد. لذا در دهه های پایانی قرن بیستم، بحران برنامه ریزی شهری در اکثر نقاط جهان، ابعاد گسترده ای پیدا کرد. چنین تحولاتی موجبات تغییر برخورد با شهر از شیوه ایستا به روشی پویا شد و برنامه ریزی استراتژیک به ابزاری نیرومند برای مدیران شهری به منظور ساماندهی شهرها، مبدل گشت. امروزه، توجه به برنامه ریزی استراتژیک در موفقیت برنامه های کلان شهری، غیر قابل انکار است و از آن جایی که، این نوع برنامه ریزی با چالش ها متعددی روبه رو می باشد، شناخت این تنگناها جهت دستیابی به الگوی موفق برنامه ریزی شهری، ضروری به نظر می رسد. از این رو، مدل مفهومی ارائه شده، چالش های برنامه ریزی استراتژیک در برنامه ریزی شهری موفق را مورد بررسی قرار می دهد. لذا این مدل، راهنمایی جهت تحقیقات آتی بوده و به عنوان الگویی به منظور تقویت مولفه های برنامه ریزی شهری موفق از طریق توجه به چالش های برنامه ریزی استراتژیک و درک نقش موثر آن در اداره مطلوب شهری، مطرح می گردد.

کلمات کلیدی