اوقات فراغت چنان در پدیده جوانی تنیده است که باید آن را منشأ شناخت و به رسمیت شناخته شدن دوران جوانی و هویت دانست. تأثیرات مهمی که گذراندن اوقات فراغت در دوران معاصر بر فضای سیاست، فرهنگ، اقتصاد و بر جوامع و خانواده و جوانان گذاشته است نه تنها مصرف کنندگان برنامه های اوقات فراغت بلکه تولیدکنندگان کالاهای اوقات فراغت را نیز به تنوع طلبی و ساختار شکنی بنیادها وادار کرده است، تا دائماً و خلاقانه عناصری از اوقات فراغت را ابداع کنند و با انتخاب اجزاء متفاوت فرهنگی و ترکیب آنها با یکدیگر، هویتهای جدید را بجویند. این پیوند مستحکم، در گفتمانی که جوانی را به عنوان سرمایه نه تهدید می-شناسد، عامل تداوم فرهنگ و ادغام و یکپارچگی اجتماعی و توسعه روزافزون تولید فرهنگ شده است. فرهنگ و صنعت اوقات فراغت زمانی میتواند پاسخگوی درخواست جوانان باشد که شاهد متنوع شدن عرصه تولید و مصرف در بخش فرهنگ باشیم و بدین ترتیب، شیوه های متناسب با نیازهای نوین گذران اوقات فراغت شکل گیرد. در مقاله حاضر ضمن بررسی ضرورت و جایگاه اوقات فراغت و آموزش آن، مدلهای موجود در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته و سپس مدلی جهت برنامه درسی و آموزش اوقات فراغت ارائه گردیده است.

کلمات کلیدی