بین فعالیتهای تکتونیکی و فرایند های سطحی یک رابطه برگشتی وجود دارد و بر روی یکدیگر تاثیر متقابل می گذارند. فرایند های سطحی بر پیشروی گوه های رانده شده در کمربند های کوهزایی نیز تاثیر گذار است. در منطقه ای که فرایند های تکتونیکی باعث تشکیل ارتفاعات و افزایش شیب سطح زمین شده است، فرایند های سطحی باعث تعدیل ارتفاعات و مسطح کردن شیب ها شده و حجم زیادی از رسوبات را به وجود می آورند که در جلوی کمربند کوهزایی نهشته خواهد شد. حجم زیاد رسوبات مانع از پیشروی گوه راندگی ها به سمت جلو و باعث تجمع استرس در کمربند کوهزایی می شوند. برای غلبه بر نیروی وارده, گسل های خارج از توالی تشکیل می شوند که باعث تخلیه فشارهای وارده بر گوه کوهزایی می شود. از جمله مصداق های این نظریه، گسل راندگی شمال نیشابور است. حجم زیاد رسوبات پالئوژن و نئوژن در حوضه ی پیشانی راندگی نیشابور, مانع از پیشروی گوه کوهزایی به سمت جلو (جنوب غرب) شده و در اثر نیروهای وارده، گسل خارج از توالی شمال نیشابور شروع به فعالیت می کند.

کلمات کلیدی