گسل بهاباد واقع در بلوک طبس و شرق استان یزد با امتداد شمال غربی- جنوب شرقی یکی از لرزه خیزترین روندهای ساختاری در استان یزد به شمار می آید. گسل فعال بهاباد دارای حرکت راستالغز راستبر با مولفه ی تراستی و به صورت قطعات جدا از هم شکل گرفته است که شیبی به سمت شرق دارد. طول این گسل 170 کیلومتر و در منطقه بهاباد 60 کیلومتر است. مطالعات مورفولوژیکی، زمین ساختی و زمین لرزه ای بر روی گسل بهاباد حاکی از فعال بودن این گسل در عهد حاضر است. مطالعه ی مخروط افکنه ها در حاشیه ی این گسل نشان می دهد که تشکیل، توسعه و ریخت شناسی این مخروط افکنه ها تحت تاثیر فعالیت زمین ساختی قطعات گسل بهاباد واقع در پیشانی رشته کوه های شرقی دشت بهاباد بوده است. در حاشیه ی شرقی دشت بهاباد چندین مخروط افکنه در کنار هم، به طور پیوسته و با هم پوشانی جانبی، در طول این گسل تشکیل شده است. راس مخروط ها هیچ پیشرفتگی به سمت جبهه ی کوهستان نشان نمی دهند و جوان ترین بخش مخروطه ها نزدیک به راس آنها است. در سطح مخروطه ها مناطق فعال و غیر فعال و گاهی بریدگی عمیق ایجاد شده است. نیمرخ طولی مخروطه ها قطعه ای است و مجرای اصلی آنها حاشیه ای و کناری بوده و ساختمان داخلی آنها غالبا دفن شده و گاهی متداخل و کمتر فلسی است. همچنین در رسوبات نیمه سخت شده ی مخروط افکنه های ده نو، ملا اسماعیل و جعفر آباد شکستگی های نو زمین ساختی آشکار مشاهده می شود. وجود یکی از شاخه های فرعی گسل بهاباد در این منطقه باعث ایجاد زمین لغزش شده است، که این زمین لغزش در اثر نیروهای دینامیکی حاصل از فعالیت گسل های لرزه زا در منطقه و کم شدن مقاومت برشی خاک در اثر جذب آب، اتفاق افتاده است. وجود تراست های آبرفتی به ارتفاع 1- 0.5 متر، وجود دره های v شکل، عوارض مثلثی شکل ( Triangular)، وجود نا پیوستگی دگر شیب بین نهشته های کواترنری با واحدهای زیرین (ژوراسیک)، کج شدگی آبراهه ها و مخروطه افکنه ها به سمت راست، جابجایی واحدهای سنگی (بین 400- 1 متر) و آبراهه ها( بین20- 8 متر) و زلزله های رخداده در منطقه همگی نشان دهنده ی فعال بودن گسل بهاباد و بالا بودن توان لرزه زایی این گسل در منطقه می باشند

کلمات کلیدی