یک تنظیم کننده ی رشد گیاهی است و نقش آن در مسیر پیام رسانی در پاسخ به تنش های مختلف زیستی و غیر زیستی مشخص (SA) اسید سالیسیلیک بر پتانسیل آب برگ، مقاومت روزنه ای، فلوئورسنس کلروفیل و شاخص پایداری غشاء در دو ژنوتیپ نخود SA شده است. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف 0 و 1 میلی مولار و دو شرایط تنش خشکی ( 25 % ظرفیت /5 ، شامل: 0 SA آزمایشی با 3 غلظت ،(MCC و 414 MCC361) (Cicer arietinum L.) زراعی) و بدون تنش (ظرفیت زراعی)، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط کنترل شده انجام شد. دو هفته بعد از کاشت، 0 و 1 میلی مولار) و آب مقطر (به عنوان شاهد) بر روی برگ ها اسپری شدند. این تیمار با فواصل 10 روز و در مجموع سه بار انجام / محلول اسید سالیسیلیک ( 5 تنش خشکی میزان پتانسیل .(p≤0/ 0 میلی مولار پتانسیل آب برگ را به صورت معنی داری افزایش داد ( 05 / در غلظت 5 SA شد. نتایج نشان داد در تنش خشکی با غلظت 1 میلی مولار تحت تنش خشکی، میزان مقاومت روزنه ای در ژنوتیپ SA آب برگ در هر دو ژنوتیپ به طور قابل توجهی کاهش داد. در تیمار در SA ، در شرایط تنش خشکی .(p≤0/ افزایش یافت، گرچه این مقدار افزایش در مقایسه با شاهد معنی دار نبود ( 05 MCC بر خلاف ژنوتیپ 361 MCC414 افزایش داد. در مقابل، تنش خشکی باعث کاهش MCC را در ژنوتیپ 361 (Fv/Fm) ΙΙ 0 میلی مولار به صورت قابل توجهی، کارایی فتوسیستم / غلظت 5 با SA تیمار MCC در هر دو ژنوتیپ شد. با وجود کاهش قابل ملاحظه ی شاخص پایداری غشاء تحت تنش خشکی، در ژنوتیپ 414 Fv/Fm معنی دار میزان به طور کلی تیمار اسید سالیسیلیک تأثیر ناچیزی بر افزایش مقاومت روزنه ای .(p≤0/ غلظت 1 میلی مولار سبب افزایش چشمگیر میزان این شاخص شد ( 05 0 و 1 میلی مولار) توانست در شرایط تنش خشکی، پتانسیل آب برگ و شاخص پایداری غشاء را بهبود بخشد و با کاهش / با غلظت های مختلف ( 5 SA . داشت را افزایش داد. ΙΙ فلوئورسنس کلروفیل، کارایی فتوسیستم .

کلمات کلیدی