کارکرد اصلی مناطق روستایی در جهان سوم، کشاورزی است وبه دلیل تاثیر ویژه آن بر اشتغال، تعدیل فقر ودرآمد، امنیت غذایی وخود کفایی، از اهمیت بالایی برخورداراست. این پ‍‍ژوهش به بررسی نقش کشاورزی به عنوان متغیر مستقل در توسعه روستایی ( متغیر وابسته) بخش میانکنگی سیستان می پردازد.روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و بر مبنای داده های پرسشنامه های روستا و خانوار است.برای تحلیل داده ها از ازمون هم بستگی و تحلیل چند متغیره متناسب با هدف تحقیق استفاده شده است.حجم جامعه ی نمونه 372 سرپرست خانوار و در سطح 40 روستای نمونه بوده است که با روش تخصیص متناسب به صورت تصادفی به دست امده است.ضریب تغییرات چهار بعد توان کشاورزی نشان داد که بعد اجتماعی با ضریب 12/.همگن ترین و بعد تولیدی با ضریب 35/. ناهمگن ترین بعد است.در بین ابعاد توسعه روستایی نیز بعد اجتماعی همگن ترین و بعد اکولوژیکی ناهمگن ترین است. آزمون همبستگی بین دومتغیر توان کشاورزی وتوسعه روستایی رابطه معنادرای را نشان می دهد.بر اساس تحلیل چند متغیره،بعد تولیدی به تنهایی 40/3 درصد تغییرات متغیر وابسته(توسعه روستایی) را تبیین کرده است.در مجموع ابعاد چهارگانه ی توان کشاورزی 52/4 درصد از تغییرات توسعه ی روستایی را بیان کرده است.نتیجه ی تحلیل چند متغیره بعد تولیدی نشان می دهد که سرانه ی درامد خالص به تنهایی 27/3 درصد و عملکرد گندم 7/5 درصد واریانس توسعه ی روستایی را تبیین می کند.این مساله ضرورت توجه و برنامه ریزی شاخص های مهم بعد تولیدی کشاورزی را یاداور می شود.

کلمات کلیدی