به منظور بررسی تاثیر میزان و زمان مصرف نیتروژن در اثر خردل وحشی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم پاییزه، آزمایشی در سال زراعی 79-78 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد انجام شد. این طرح به صورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. آزمایش دارای سه فاکتور شامل تراکم علف هرز در چهار سطح (0 ، 8، 16 و 32 بوته در مترمربع)، میزان کود نیتروژن (به شکل اوره) در سه سطح (کم 1000 کیلوگرم در هکتار، مطلوب 1500 کیلوگرم در هکتار و زیاد 2250 کیلوگرم در هکتار) و الگوی تقسیط کود نیتروژن در دو سطح (الگوی اول = 1.3 کود همزمان با کاشت + 2.3 کود در ابتدای پنجه زنی : الگوی دوم = 1.3 رکود همزمان با کاشت + 1.3 کود در ابتدای پنجه زنی + 1.3 کود در ابتدای پنجه زنی + 1.3 کود در ابتدای به ساقه رفتن) بود. دو فاکتور تراکم علف هرز و سطوح کود نیتروژن به صورت فاکتوریل کرت اصلی را تشکیل می داد و کرتهای فرعی نیز الگوهای تقسیط کود نیتروژن بودند. داده های مربوط به عملکرد و اجزای عملکرد گندم، در پاسخ به تراکم علف هرز در سطوح مختلف تیمارهای کودی به مدل هیپربولیک راست گوشه سه پارامتری برازش داده شد. نتایج این آزمایش نشان داد که الگوی تقسیط نیتروژن اثر معنی داری را بر اثرات رقابتی خردل وحشی در گندم ایجاد نکرد. افزایش تراکم خرد وحشی از طریق کاهش تعداد پنجه و تعداد سنبله در واحد سطح و نیز تعداد دانه در سنبله به کاهش عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در گندم منجر شد، که شدت این کاهش بر عملکرد دانه محسوس تر بود. در هر شرایط قدرت رقابتی تک بوته های خردل وحشی در دو سطح کم و زیاد نیتروژن بیشتر از سطح مطلوب بود.

کلمات کلیدی