چکیده: برنامه ریزی راهبردی روشی نظام مند برای اخذ تصمیمات، اجرای فعالیتها، تدوین رهنمودها و چارچوب های متناسب با شرایط متغیر و تعیین اولویتها در تخصیص منابع و فعالیتها جهت هدف برنامه(توسعه گردشگری) است. در واقع مدل تحلیلی سوات(SWOT) متشکل از نقاط قوت ، ضعف‌ها ، ‌فرصتها و تهدیدها می‌باشد که به صورت نظام یافته، راهبردهای متناسب با موضوع و هدف را با توجه به زمان تعیین می کند. هدف اصلی این پژوهش، آن است تا راهبردهای اساسی برای دستیابی به توسعه پایدار گردشگری طرقبه با توجه به شرایط و ویژگیهای کنونی و فرصتهای موجود با بهره گیری از قوتها و کاهش ضعف ها و نیز مرتفع نمودن تهدیها، تدوین نماید. همچنین مبانی نظری پژوهش حاضر بر پایه نظریه سیستمی است و روش تحقیق به کار گرفته شده توصیفی- تحلیلی می باشد؛ بعلاوه روش جمع آوری اطلاعات بر مبنای کتابخانه ای- اسنادی و نیز میدانی است. در این راستا تحلیل نگارنده بیانگر آن است که شهر طرقبه جایگاه و اهمیت گردشگری خود را در زمینه های مختلف گردشگری(طبیعت گردی، اکوتوریستی، تفریحی، ورزشی، روستا گردی و...)در سایه برخورداری از قوت هایی همچون ارتفاعات(ارتفاعات بینالود)، اقلیم متعادل، منابع آب(رودخانه، چشمه، سد و...)، پوشش گیاهی طبیعی و دست کاشت(باغات) و زندگی جانوری؛ همچنین فرصتهایی مانند همجواری با بزرگترین کلان شهر مذهبی جهان اسلام(مشهد در حال حاضر حدود 7/2میلیون جمعیت ثابت و سالانه حدود 20 میلیون نفر سیال دارد)، تغییر در گرایشات گردشگری منطقه از زیارتی به مذهبی/ فرهنگی، تفریحی و... بدست آورده است. البته این شهر و منطقه دارای ضعف هایی همچون دره ای بودن و کمبود زمین، ضعف در زیرساخت های گردشگری، عدم رعایت ظرفیت پذیرش و...می باشد؛ و نیز با تهدیدهای مثل آلودگی آب، هوا، خاک، پوشش گیاهی، عدم رعایت ظرفیت پذیرش، از بین رفتن چشم اندازهای طبیعی و... روبروی است که با برنامه ریزی و تدوین راهبردهای ویژه ای می توان ضمن برخورداری از منافع مختلف حاصل(اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و...) گردشگری از میزان اثرات سوء و ناپایداری آن کاست. شرایط را برای جذب گردشگران فراهم نموده

کلمات کلیدی