اصلاح و طراحی یک شبکه ی باران سنجی به منظور افزایش دقت در تخمین بارش، نیازمند یافتن موقعیت بهینه ی ایستگاه ها می باشد. بیش تر خطاهای تخمین بارش ناشی از موقعیت باران سنج ها می باشد که یک طراحی صحیح شبکه ی باران سنجی می تواند خطاهای مرتبط با اندازه گیری بارش را کاهش دهد. در این پژوهش، داده های بارش سالانه 142 ایستگاه تحت تملک وزارت نیرو با دوره ی آماری به ثبت رسیده متفاوت از 10 تا 55 سال، در سه استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی از سازمان آب منطقه ای استان ها دریافت شده و تحلیل های زمین آماری در دو حالت به تفکیک سه استان و مجموعه ی آن ها به صورت سطح یکپارچه، به منظور یافتن ارتباط مکانی بین داده ها صورت گرفت. در نتیجه، تحلیل مجزای سه استان، در سطح دو استان خراسان شمالی و جنوبی هیچ نیم تغییرنمای تئوری مناسبی برای مقادیر نیم تغییرنمای تجربی داده ها مشاهده نگردید و در استان خراسان رضوی نیم تغییرنمای مناسب از نوع کروی با مقادیر سقف 2300 (دارای واحد میلیمتر مربع) و دامنه ی تاثیر 20 کیلومتر به دست آمد. در حالت تحلیل مجموعه سه استان به صورت یکپارچه، مناسب ترین نیم تغییرنما از نوع کروی با دامنه ی تاثیر 20 کیلومتر و با مقدار سقف 3100 به دست آمد. در نهایت، با انجام مطالعات زمین آماری و بررسی مکانی ضریب تغییرات بر پارامتر بارش سالانه، در سطح استان خراسان رضوی به گونه ی مجزا، مشخص گردید که با اضافه شده 15 ایستگاه پیشنهادی جدید به شبکه ی باران سنجی موجود در این استان، مقادیر ضریب تغییرات مکانی بارش سالانه در محدوده ای گسترده، از بخش های مرکزی استان بین 14 تا 17 درصد و در نواحی غربی در حدود 7 درصد کاهش می یابد. هم چنین، در نتیجه ی تحلیل بالا، در سطح مجموعه ی سه استان مشخص گردید که با اضافه شدن 15 ایستگاه جدید، مقادیر ضریب تغییرات مکانی بارش سالانه در محدوده ای گسترده از بخش های مرکزی، شمالی و شرقی استان بین 8 تا 9 درصد و در نواحی غربی نزدیک به 33 درصد کاهش می یابد

کلمات کلیدی