یکی از واحد های چینه شناسی حوضه رسوبی کپه داغ سازند آیتامیر به سن آلبین-سنومانین است. سازند آیتامیر شامل ماسه سنگ گلاکونیتی دانه ریز، سیلتستون، شیل و سنگ های کربناته است. این سازند در چهار برش شیخ و سرخزو در ناودیس شیخ و برش گدگانلو و پسکوه در ناودیس بی بهره مطالعه گردیده است. سازند آیتامیر در برش های مورد مطالعه دارای افق های پر فسیل یا تجمعات فسیلی است. بر اساس اختلافات در ویژگی های چینه شناسی، رسوب شناسی، دیرینه شناسی و تافونومی سه نوع تجمع فسیلی (Shell concentration) شناسایی شده است. این سه نوع تجمع فسیلی در موقعیت های مشخص در سکانس رسوبی قرار دارند. تجمع فسیلی با محتوای فونی غالبا آمونیت (افق S3) در مرحله اولیه TST دارای پوسته های کاملا به هم ریخته، خرد و سائیده شده با آرایش بی نظم است که بر روی یک سطح فرسایشی مشخص (Transgressive ravinrment surface) قرار گرفته است که نشان دهنده جابجایی رسوبات قبلی و ته نشینی در یک محیط لاگونی است. مجموعه فسیلی قرار گرفته در راس TST (افق های S1، S2، G1،G3، G4، P4،P2 و P5) به عنوان Hiatal concentration یا condensed backlap shellbed در نظر گرفته شده است. از جمله ویژگی های این مجموعه درصد بالای پوسته های سالم و کامل، درجه پایین خرد شدگی و سائیدگی، جور شدگی ضعیف و تنوع فسیلی بالا است. این نوع تجمعات فسیلی در طی زمان نرخ بالای تولید پوسته های بیوژنیک و نرخ پایین رسوب گذاری در یک موقعیت دور از ساحل تشکیل شده است. تجمعات فسیلی انتهای دسته رخساره HST (toplap shellbed) (G2 و P3) به عنوان مجموعه های تکرار شونده معرفی میشوند. ویژگی های تافونومی این نوع تجمعات بسیار شبیه به انواع مرحله ابتدایی TST است. یک ویژگی شاخص برای تمایز این دو نوع تجمع فسیلی گسترش جانبی است به طوریکه مجموعه مربوط به TST معمولا به صورت لایه مشاهده می شود در صورتیکه مجموعه انتهایی HST به صورت عدسی شکل، تجمع بخشی و یا سنگ فرش است.

کلمات کلیدی