در توده سنگ‌های ناهمگن و کم مقاومت مانند شیل‌ها و شیست‌ها، پیش بینی سریع مشکلات در هنگام حفاری تونل بسیار مهم میباشد. در این مقاله مساله لهیدگی در مسیر قطعه دوم تونل آزاد در استان کردستان به دلیل وجود توده سنگ‌های فیلیتی و اسلیتی با مقاومت پایین دارای پتانسیل لهیدگی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از چهار روش تجربی استفاده گردید. سپس با توجه به نتایج به‌دست آمده، میزان لهیدگی و درصد تغییر شکل دیواره تونل نسبت به شعاع آن در مقطع بحرانی با بیش‌ترین ضخامت روباره (760 متر) تعیین و مقدار فشار نگهدارنده با استفاده از رابطه هوک- مارینوس محاسبه شده است. در نهایت با میانگین‌گیری از نتایج حاصل از روش های تجربی ذکر شده، عمق شروع لهیدگی در این قطعه، 180 متر تخمین زده شده است.

کلمات کلیدی