در این مقاله لایه هاى آبدار و رودخانه هاى قدیمى مدفون احتمالى با استفاده از روش ژئوالکتریک در جنوب گودال هاى چاه نیمه در سیستان مورد بررسى قرار گرفته است. براى این منظور درمجموع هفتاد و دو سونداژ ژئو الکتریک با طول خط جریان حداکثر AB=1000 متر در منطقه برداشت شده است. برداشت سونداژها در دو پروفیل شمال شرق-جنوب غرب و شمال غرب-جنوب شرق با استفاده از آرایش الکترودى شولمبرژه صورت پذیرفته است. داده حاصل از برداشت ژئوالکتریک به دو روش کیفى و کمى مورد تفسیر قرار گرفته اند. تفسیر کمى با روش دستى و کامپیوترى با استفاده از نرم افزار Super-VESصورت گرفته است. جهت مطالعه وشناسایى منطقه مورد مطالعه از طریق برداشت مقادیر مقاومت مخصوص الکتریکى در هر سونداژ و در هر پروفیل، مقاطع ژئوالکتریک ترسیم شده که با استفاده از این مقاطع لایه هاى زمین شناسى تفکیک و شناسایى شده اند. نتایج حاصل از تفسیر داده ها دلالت برآن دارد که در منطقه مورد مطالعه یک لایه سطحى ماسه اى تا ماسه اى شنى با مقاومت بالا و ضخامت متغیر در امتداد مسیر پروفیل شمال شرق جنوب غرب و به موازات جاده مرزى قرار دارد. در زیر این لایه سطحى لایه ریز دانه رسى سیلتى قرار گرفته که بعضا تا اعماق ادامه داشته است. وجود این لایه ضخیم ریزدانه از تشکیل سفره هاى غنى آب زیرزمینى در منطقه جلوگیرى نموده است. ضمنا در چند سونداژ در این لایه ریزدانه عدسى هاى آبدارى مشاهده گردیده که از دانه بندى درشتر برخوردار بوده ولی ازگسترش محدود و ضخامت کمى برخوردار مى باشند. از اهداف دیگر این تحقیق ردیابى رودخانه هاى احتمالى مدفون در حاشیه مرز بوده است. نتایج بدست آمده در این تحقیق مشخص نمود که در محدوده مورد بررسى رودخانه مدفونى وجود ندارد ولى با توجه به این که فاصله سونداژها حدود دو کیلومتر مى باشد براى قطعیت این مسئله نیاز به سونداژهاى بیشتر و با فاصله کمتر مى باشد

کلمات کلیدی