زمینه و هدف: خودکارآمدی عامل روانشناختی و انگیزشی مهم و قابل تغییری برای تداوم تغذیه با شیر مادر است که باور و اطمینان فرد به توانایی خود در شیردهی انحصاری و موفق را در بر میگیرد. بنابراین، با توجه به اهمیت آموزش در افزایش خودکارآمدی، این مطالعه با هدف مقایسه اثر دو روش آموزش شیردهی با دخالت مستقیم و بدون دخالت مستقیم آموزش دهنده، بر میزان خودکارآمدی شیردهی در زنان نخست زا انجام شد. مواد و رو ش ها: در این مطالعه تجربی یک سو کور، تعداد 124 زن نخستزا به روش نمونهگیری آسان انتخاب و بهطور تصا دفی در سه گروه قرار گرفتند . مادران طی دو ساعت اول بعد از زایمان، در یک گروه با استفاده از تصاویر و بدون کمک مستقیم آموزش دهنده و در گروه دیگر با کمک مستقیم آموزش دهنده در مورد وضعیت صحیح قرارگیری و چسباندن نوزاد به پستان به صورت فرد به فرد توسط یکی از پژوهشگران آموزش میدیدند. افراد گروه کنترل، مراقبت معمول بخش را دریافت میکردند. پیگیری واحدهای آزمودنی در هفته 1 و 4 و 8 انجام شد. جمعآوری داده ها از طریق فرم های مصاحبه، معاینه و مشاهده، فهرست وارسی وضعیت شیردهی و فرم خودکارآمدی شیردهی انجام شد . و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و آزمون ضریب همبستگی استفاده شد. مقدار SPSS جهت آنالیز دادهها از نرمافزار 11.5 0 معنادار و توان مطالعه 80 درصد میباشد. / کمتر از 05 p 59 و در گروه آموزش با دخالت /9±4/ یافتهها: میانگین نمره خودکارآمدی در هفته 1 در گروه آموزش بدون دخالت مستقیم آموزشدهنده 78 53 ؛ در هفته 4 در گروه آموزش بدون دخالت مستقیم آموزش دهنده /3±8/ 54 و مراقبت معمول 93 /59±7/ مستقیم آموزش دهنده 55 56 ؛ در هفته 8 در گروه آموزش بدون /1±9/ 58 و مراقبت معمول 04 /78±9/ 63/28±6/63 و در گروه آموزش با دخالت مستقیم آموزشدهنده 05 60 بود که در /9±6/ 61 و مراقبت معمول 2 /7±8/ 66 و در گروه آموزش با دخالت مستقیم آموزشدهنده 4 /7±5/ دخالت مستقیم آموزشدهنده 3 .(P=0/ هر سه دوره پیگیری این اختلاف معنادار بود( 0001 نتیجهگیری: آموزش نحوه شیردهی به نوزاد به صورت چهره به چهره و بدون دخالت مستقیم آموزشدهنده با افزایش خودکارآمدی شیردهی .(248- در 8 هفته اول بعد از زایمان همراه است.

کلمات کلیدی