از مهم ترین و پر سابقه ترین دانش هایی که در حوزه مطالعات حدیثی مورد توجه بوده ، دانش رجال است ،که بحث ازحالات راویان را بر عهده دارد تا از صدور احادیث از معصوم اطمینان حاصل گردد . محمد تقی شوشتری دانشمند رجالی معاصر در این علم با نگاهی انتقادی خوش درخشیده است، قاموس الرجال وی در واقع تعلیقه ونقدی بر تنقیح المقال مامقانی است. شوشتری به اشتباهاتی که ازمرحوم مامقانی در استفاده و استناد به منابع و مصادر رجالی پیشین، سر زده و باعث برداشت های غلط شده انتقاد کرده است، از جمله این که مامقانی بدون توجه به برخی نکات از همه منابع به یک شکل بهره برده است. در حالی که توجه به تفاوت های منابع پیشین نقش مهمی در نحوه بهره گیری از هر یک دارد. این مقاله به اصول بهره گیری و شیوه های استفاده از منابع رجالی ،در کشف مذهب و حال راوی ،راوی بودن فرد از معصوم و شیوه های تشخیص مشترکات و توحید مختلفات و اعتبارهر یک ازاین منابع پرداخته است. . کلید واژه ها:

کلمات کلیدی