چکیده: هدف: قرآن کریم دارای نوعی محتواست که تلاش برای فهم نوع محتوا یا اصول و روشهای به کار رفته در آن برای درک بهتر آن حائز اهمیت است. در این مطالعه پنج مفهوم اساسی که در برنامه ریزی درسی می توان آنها را از قرآن الهام گرفت مورد بررسی قرار گرفته اند. روش: در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا، پژوهش تلفیقی، منابع تفسیری و علم برنامه ریزی درسی به عنوان ابزاری در کنار منابع معرفتی تعالیم اسلامی استفاده شده است. یافته ها: مفاهیم ذیل در قرآن کریم الهام بخش ما در سازماندهی برنامه درسی است: 1. توالی: این موضوع به نحوه چیدمان مطالب اشاره می کند؛ به گونه ای که با نظم منطقی به یادگیری بهتر کمک می کند و شامل روش قیاسی، استقرایی، عینی به ذهنی، نظم پیدایش وقایع و از حال به گذشته است. 2. استمرار: این مفهوم به تکرار با عمق بیشتر و ارائه تدریجی اشاره می کند که موجب تقویت ویژگی های اخلاقی و ایمانی شده و به نهادینه کردن آنها کمک می کند و شامل ذکر نعمتها و تمثیل و داستان است. 3. تعادل: این موضوع به نیازهای آنها و آنچه باید یاد بگیرند عنایت دارد و تعادلی بین نیازهای مادی و معنوی برقرار کرده، با مهارتهای ارتباطی و زندگی اجتماعی استحکام می یابد. 4. وسعت: در این مفهوم، عناصر و اهداف اساسی تعلیم و تربیت، محتوا و تنوع روشها، ارزیابی و بررسی شده است. 5. وحدت: به دو شکل بیرونی؛ مرتبط با خود قرآن کریم و آفریننده اثر و درونی؛ معطوف به ساختار ذهنی خوانندگان است.

کلمات کلیدی