مقدمه: کیفیت زندگی در مدرسه مولفه‌ای است که در دهه اخیر به‌دلیل اهمیتی که در زندگی دانش‌آموزان داشته است مورد توجه قرار گرفته و به‌عنوان سطح کیفیت ابعاد مختلف مرتبط با زندگی در مدرسه تعریف می‌گردد. با توجه به این که دانش‌آموزان نسبت بسیار بالایی از زمان زندگی خود را در مدرسه صرف می‌کنند و همچنین در آینده عهده‌دار مسؤلیت در عرصه‌های مختلف جامعه خواهند بود، بنابراین شناخت عواملی که می‌تواند کیفیت زندگی‌شان را به مخاطره بیاندازد ضروری به‌نظر می‌رسد. این شناخت نیز مستلزم وجود ابزاری شایسته برای سنجش دقیق می‌باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسش‌نامه کیفیت زندگی در مدرسه (اندرسون و بروک، 2000) در جامعه ایرانی است. روش: بدین منظور 331 نفر از دانش‌آموزان 11 تا 16 ساله مقطع راهنمایی (115 دختر و 216 پسر) که به‌صورت خوشه‌ای چند مرحله‌ای و بر اساس جدول نمونه‌گیری مورگان انتخاب شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. روش‌های به‌کار رفته شامل روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و همبستگی عوامل) و روایی هم‌گرا و پایایی (همسانی درونی) و همبستگی پیرسون با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS.18 بودند. یافته‌ها: در تحلیل عاملی اکتشافی، پنج عامل فرصت، ماجراجویی و پیشرفت، رضایت عمومی، عواطف منفی و انسجام اجتماعی استخراج شدند. پایایی هر یک از خرده مقیاس‌های فرصت، ماجراجویی و پیشرفت، رضایت عمومی، عواطف منفی، انسجام اجتماعی و مقیاس کلی کیفیت زندگی در مدرسه از طریق محاسبه آلفا کرونباخ به‌ترتیب 70/0، 76/0، 70/0، 71/0، 72/0، 85/0 به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتیجه این پژوهش می‌توان گفت پرسش‌نامه کیفیت زندگی در مدرسه اعتبار و پایایی خوبی دارد و می‌توان از آن برای ارزیابی کیفیت زندگی مدرسه در دانش‌آموزان دوره راهنمایی در جمعیت ایرانی استفاده نمود.

کلمات کلیدی