در حال حاضر با در نظر گرفتن عوامل جغرافیایی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، مکان‌ها و نواحی برای تجمع واحدهای صنعتی به صورت شهرک یا مجتمع، انتخاب و سازمان‌دهی می‌شوند. برای دستیابی به این مقصود، لازم است که پس از فرایند تعیین مکان‌های مناسب، تصمیم‌گیری مقتضی به منظور تشخیص مکان بهینه نهایی انجام شود. این موضوع با در نظر گرفتن شرایط نامعین جغرافیایی و عوامل گوناگون اثرگذار، پیچیده و مشکل می‌شود. مباحثی مانند تصمیم‌گیری چند معیاره از جمله تکنیک‌های ریاضی است که در سیستم اطلاعات جغرافیایی قادر است مشکلاتی مانند نحوه ارزیابی گزینه‌های مکانی را در شرایط پیچیده و نامعین جغرافیایی حل کند. بنابراین در این مقاله هدف آن است که با استفاده از مفهوم تلفیق مدل‌های تلفیقی فازی روش جدیدی برای حل مسائل چند معیاره نامعین جغرافیایی اجرا شود. به این منظور مدل نوع دوم و سطح دوم مجموعه‌های فازی برای مسأله ارزیابی ده شهرک صنعتی استان آذربایجان شرقی انتخاب شد که در آن تابع تعلق فازی نهایی بر حامل گزینه‌های مفروض تعریف می‌شود. در نهایت، در ارزیابی نهایی مدل احتمالی فازی به جای مدل‌های کلاسیک برای مقایسه ارزش‌های فازی به کار گرفته شده و با نظرات کارشناسی مقایسه می‌شود.

کلمات کلیدی