نده یابی مهمترین مرحله امداد و نجات پس از وقوع زمین لرزه است که انجام بهینه آن نیازمند برنامه ریزی هایی جامع و کارآمد می باشد. تاکنون برنامه ریزی ها و تحقیقات مناسبی در این رابطه تدوین و تکمیل گردیده است اما اغلب تحقیقات و تلاش های صورت گرفته یا مشخصه مکانی را برای زنده یابی در اولویت قرار داده و یا بر بعد زمانی تاکید داشته اند. در صورتی که زنده یابی دارای هر دو جنبه بوده و یک فعالیت مکانی- زمانی محسوب می شود. بنابراین برای برنامه ریزی هایی که در چرخه زنده یابی تدوین می شوند باید هر دو جنبه را بصورت توام در نظر داشته و به ساماندهی فعالیت ها در هر دو بعد پرداخت. هدف تحقیق حاضر مدل سازی فعالیت های گروه های کاری زنده یاب با در نظر گرفتن جنبه های مکان و زمان انجام آنها است. بدین منظور نظریه هاگرستراند (Hagerstrand) در ارتباط با مدل سازی مکانی- زمانی فعالیت های بشری بررسی شده و با توجه به نظریه عملکردها (Affordance theory) برای کمک به برنامه ریزی اصولی چیدمان فعالیت های امداد و نجات زلزله در طول زمان و مکان به شکل فعالیت مبنا (Task Oriented) و بصورتی نوین توسعه داده شده است. این مدل قابل پیاده سازی در سیستم های اطلاعات مکانی زمانی (Spatio-Temporal GIS) بوده و سایر محققین خواهند توانست آنرا برای کمک به مدیریت کلیه فعالیت های امداد و نجات گسترش دهند. در این تحقیق استفاده از مدل به صورت موردی شبیه سازی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج به صورت شی گرا و در محیط برنامه نویسی C++ پیاده سازی گردیده اند و نشان داده اند که در صورت استفاده از مدل بهره وری و کارایی در مقایسه با زمانی که زنده یابی به صورت سنتی انجام می شود تا سی درصد افزایش خواهد یافت.

کلمات کلیدی