استفاده از مواد معدنی که حاوی مقادیر بالایی از رادیونوکلئیدهای پرتوزا هستند باعث پرتوگیری بشر بصورت طبیعی از زمین می شود. میزان غلظت این رادیونوکلوئیدها و متعاقب آن پرتوزایی ایجاد شده به نوع و خواستگاه ماده معدنی بستگی دارد. زغال سنگ که بعد از نفت، بیشترین سهم را در سبد انرژی جهان داشته می تواند حاوی مقادیر نسبتاً بالایی از این رادیونوکلوئیدها باشد. لذا در این مطالعه پرتوزایی نمونه های زغال سنگی از چند معدن مختلف در ایران از نقطه نظر شاخص های زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور ابتدا در آزمایشگاه اکتیویته هسته های 238U، 232Th و 40Kمربوط به شش نمونه زغال سنگ توسط طیف سنج گاما مورد اندازه گیری قرار گرفت. پس از آن جهت ارزیابی ریسک پذیری دز جذبی هم ارز سالیانه طبق پیوست 4 گزارش UNSCEAR برای هر نمونه محاسبه شد که در محدوده 0.009 mSv-2.3 mSv می باشد.

کلمات کلیدی