تردیدی نیست که خانواده اساس جامعه است و تضعیف یا فروپاشی آن به ضعف پیکر جامعه می انجامد. همچنین تردیدی نیست که پدیدهُ جهانی شدن (globalization) و گسترش ارزشهای جدید (modern values) و در پی آن از میان رفتن ارزش های سنتی (traditinal values) و رواج هرج و مرج جنسی سبب فروپاشی نهاد خانواده در جوامع غربی شده است و چون جوامع اسلامی از بقیۀ انحاء عالم جدا نیست، این مشکل دامن جوامع شرقی و اسلامی را هم گرفته است. علاوه بر ورود اخلاق و آداب غربیان به جوامع اسلامی،بی تردید علل و اسباب دیگری نیز وجود دارد که سبب تاخیر ازدواج و تضعیف نهاد خانواده در جوامع اسلامی شده است. یکی از اهّم این عوامل (در کنار عواملی چون گرانی مهر و تجمّل گرایی نسل کنونی) عدم شناخت زوجین از یکدیگر است که این خود نتیجۀ صنعتی شدن جوامع و گسترش شهر نشینی و مهاجرت و فروپاشی جوامع سنّتی گذشته است. بدیهی است که هر زن و مردی قبل از ازدواج می خواهد همسر آینده اش را بخوبی بشناسد و از سلامت جسمی و اخلاقی او مطمئن شود. به همین سبب بسیاری از مردان و زنان مایلند قبل از ازدواج مدّتی با همسر آینده خود دوست باشند و این دوستی طبعاٌ برای بسیاری از افراد و خانواده های مسلمان قابل قبول نخواهد بود. از این رو لازم است برای این مشکل راه حلّی شرعی جست و جو کرد. لذا نگارنده در این مقاله بیان خاهد کرد که ازدواج موقت که در مذهب جعفری ازدواجی شرعی و قانونی تلّقی شده است، راه حلّی شرعی برای شناخت زوجین از یکدیگر قبل از ازدواج دائم است. بنابراین، بنا به مقتضیات عصر حاضر می توان از این قانون یک قرائت و برداشت مترقّیانه ارائه داد و از گسست و فروپاشی برخی از خانواده ها که به بهانۀ عدم شناخت از یکدیگر به طلاق اقدام می کنند ممانعت به عمل آورد.

کلمات کلیدی