در عصر تغییرات مداوم تنها یادگیرندگان پایدارند و مابقی خود را برای دنیایی آماده نموده اند که دیگر وجود ندارد. بی شک این جمله ، واقعیت زندگی اجتماعی امروز می باشد و سازمانها نیز از این قاعده مستثنی نیستند.در چنین شرایطی مسئولیت مدیران که سکاندران سازمانها در دریای متلاطم تغییرات می باشند بسیار پر رنگ تر از گذشته است و آموزش آنها در جهت راهبری بهتر سازمان از اهمیت بیشتری برخوردار می گردد.در این خصوص کاربست مدلهای طراحی آموزش مناسب و اثربخش از اهمیت خاصی برخوردار است. در پژوهش حاضر با طراحی آموزشی دوره ای واحد بر اساس دو رویکرد سیستمی و سازنده گرا و اجرای آن برای دو گروه از مدیران سعی شده تا به مقایسه اثربخشی این رویکردها و شناسایی مدل طراحی آموزشی کارآمد جهت آموزش مدیران پرداخته شود.جهت ارزیابی اثربخشی از مدل کرک پاتریک استفاده گردید بر این اساس چهار متغیر رضایت فراگیران از دوره،نگرش آنها نسبت به دوره،میزان یادگیری و تغییر رفتار آنها مورد سنجش قرار گرفته است.دو متغیر اول بیانگر مناسب بودن مدل طراحی و متغیر سوم و چهارم بیانگر اثربخشی آن می باشد. نتایج پژوهش حاضر بیانگر آنست که الگوی طراحی آموزشی بر اساس رویکرد سازنده گرایی برای آموزش مدیران مناسب است و نسبت به الگوی سیستمی اثربخش تر می باشد.

کلمات کلیدی