منطقه اکتشافی تاریک دره در 30 کیلومتری شمال شرق تربت جام در استان خراسان رضوی قرار دارد. قدیمی ترین واحدهای سنگی در این منطقه، شیل و ماسه سنگ های سازند میان کوهی با سن تریاس است که تحت تاثیر دگرگونی ناحیه ای به اسلیت، متاسندستون و متاسیلتستون تبدیل شده است. مجموعه گرانیتوئیدی با سن تریاس بالایی در این سازند نفوذ کرده اند که عمدتا ترکیب دیوریتی دارند. پذیرفتاری مغناطیسی این توده ها از صفر تا SI 5-10×40 متغیر است که متعلق به سری ایلمنیت (احیایی) می باشند. توده های نفوذی تحت تاثیر آلتراسیون های پروپلیتیک، سرسیتیک، سیلیسی شدید، سرسیتیک- پروپلیتیک، سیلیسی- سرسیتیک و سیلیسی- پروپلیتیک قرار گرفته اند. کانی سازی رگه ای در گسل های موجود در توده های نفوذی و واحد های رسوبی دگرگون شده دیده می شوند و شامل کانی های اولیه کوارتز، پیریت، آرسنوپیریت و کالکوپیریت و کانی های ثانویه کوولیت، بورنیت، مالاکیت، آزوریت، گوتیت و هماتیت است. اکتشافات ژئوشیمیایی به روش خرده سنگی، ناهنجاری هایی از عناصر مس (تا %4/2)، سرب (تا ppm 85) ، روی (تا ppm 308) و بیسموت (تا ppm 166) نشان می دهند. با توجه به احیایی بودن توده های نفوذی و مجموعه کانی سازی احیایی (آرسنوپیریت و پیریت) و همچنین حضور آلتراسیون های شدید سرسیتیک، پروپلیتیک و سیلیسی، احتمالا این مجموعه گرانیتوئیدی بویژه توده بیوتیت هورنبلند کوارتز دیوریت می تواند بخشی از سنگ منشا کانی سازی باشد که در سطح رخنمون پیدا کرده است. به علت فعالیت تکتونیکی زیاد در منطقه، محلول کانه دار از طریق گسل ها به سطح راه یافته و کانی سازی خود را برجای گذاشته است.

کلمات کلیدی