منطقه اکتشافی شرق تیمنک در شمال شرقی ایران و در مرز زون های ساختمانی ایران مرکزی و کپه داغ قرار دارد. زمین-شناسی منطقه شامل توده های نفوذی با ترکیب بیوتیت هورنبلند دیوریت، بیوتیت هورنبلند کوارتز دیوریت، بیوتیت هورنبلند کوارتز مونزودیوریت، بیوتیت کوارتز دیوریت، هورنبلند کوارتز مونزودیوریت، هورنبلند دیوریت، هورنبلند کوارتز دیوریت و هورنبلند دیوریت پورفیری با سن تریاس فوقانی است که درون نهشته های رسوبی دگرگون شده سازند میانکوهی(با سن تریاس زیرین تا میانی) نفوذ نموده است. واحد های سنگی منطقه تحت تاثیر آلتراسیون های سرسیتیک- پروپلیتیک متوسط تا شدید، سرسیتیک- پروپلیتیک ضعیف تا متوسط و سرسیتیک شدید قرار گرفته اند. دامنه پذیرفتاری مغناطیسی توده های نفوذی منطقه از SI 5-10×2 تا SI 5-10×36 متغیر بوده و متعلق به سری ایلمنیت (احیایی) هستند. کانی سازی اولیه شامل کانی های آرسنوپیریت، کالکوپیریت، پیریت و طلا می باشد و کانی سازی ثانویه شامل کانی های کالکوسیت، کولیت و مالاکیت است. اکتشافات ژئوشیمیایی به روش خرده سنگی، آنومالی هایی از عناصر مس (تا 1800ppm)، سرب (تا 130ppm)، روی (تا 80 ppm) و بیسموت (تا 1119 ppm) را در منطقه نشان می دهد. با توجه به احیایی بودن توده های نفوذی و مجموعه کانی سازی احیایی (آرسنوپیریت و پیریت) و همچنین حضور آلتراسیون های شدید سریسیتیک و پروپلیتیک، احتمالا این مجموعه گرانیتوئیدی بویژه توده هورنبلند کوارتز دیوریت می تواند بخشی از سنگ منشا کانی سازی باشد که در سطح رخنمون پیدا کرده است.

کلمات کلیدی