بر اساس پژوهش‌های اخیر، انار در پیشگیری از بیماری‌های قلبی- عروقی نقش دارد. با اینحال بر اساس منابع موجود گزارشی در رابطه با اثرات قلبی دانه انار در دسترس نمی‌باشد. در این رابطه قلب مجزای موش صحرایی (n=7) به روش لانگن دورف مورد مطالعه قرار گرفت. پس از تثبیت قلب به مدت حداقل 20 دقیقه، عصاره اتانولی (80%) لیوفیلیز شده دانه انار در غلظت های 1، 2 و 4 درصد (به ترتیب و به مدت 5 دقیقه) به محلول کربس ورودی به قلب افزوده شد. پارامترهای مورد مطالعه عبارت بودند از اینوتروپی، کرونوتروپی و فشار پرفوزیون کرونر. میانگین ضربان قلب در طی دوره آزمایش در محدوده 219-184 ضربان در دقیقه قرار داشت و در اثر افزودن عصاره دانه انار تغییر معنی داری نشان نداد. میانگین فشار داخل بطنی قبل از افزودن عصاره 6/78 میلی متر جیوه بود و پس از آن تفاوت معنی داری نداشت. متوسط فشار پروفوزیون داخل کرونر در آغاز 75 میلی متر جیوه بود و با 2 میلی متر نوسان، تغییر معنی داری در طی مدت آزمایش نشان نداد. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، عصاره دانه انار هیچ گونه تأثیر معنی داری بر اینوتروپی و کرونوتروپی قلب و یا تونوس شریان کرونر به جای نمی‌گذارد.

کلمات کلیدی