آتش سوزی همواره به عنوان یکی از اجزای اصلی اکوسیستم های طبیعی مطرح می باشد. آتش سوزی های کنترل نشده که معمولا در فصول تابستان و پائیز اتفاق می افتند، هر ساله خسارات زیادی را به اکوسیستم های مرتعی و جنگلی وارد می سازند. از جمله خسارات وارده می توان به کاهش ظرفیت گرمایی ویژه، افزایش اختلاف دمای شب و روز، کاهش تنوع زیستی گونه های سازگار شده با شرایط منطقه، تشدید آلودگی هوا، کاهش گیرش گرد و غبار و کاهش نفوذ آب در خاک اشاره کرد. طبق بررسی های انجام شده، تغییر در اقلیم می تواند سبب تغییر در روند وقوع آتش سوزی در عرصه های طبیعی شود. تغییر اقلیم که ممکن است همراه با کاهش رطوبت و بارندگی و افزایش دما باشد، می تواند شرایط را برای بروز آتش سوزی فراهم نماید. به این منظور، در این تحقیق به بررسی تغییر اقلیم در محدوده پنج ایستگاه سینوپتیک در سطح کشور در یک دوره حدودا 56 ساله پرداخته شد. به این منظور، پارامترهای بارندگی، دما، رطوبت نسبی، ابرناکی، باد، ساعات آفتابی و درجه روز در دو فصل تابستان و پاییز به صورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفتند. پس از بررسی آماره های توصیفی این پارامترها، با انجام یکی از آزمون های ناپارامتری مرتبط در سه سطح 90% ،95% و 99%، وجود یا عدم و جود اختلاف معنی دار در دوره های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون من-ویتنی بیانگر تغییرات معنی داری را در سطح 95% می باشد. بررسی نتایج، افزایش دما را در پنج ایستگاه مورد مطالعه نشان داد. میزان بارندگی در ایستگاه های اصفهان، تبریز و زاهدان در نیمه دوم روند کاهشی و در ایستگاه های اهواز و مشهد دارای روند افزایشی می باشد. همچنین بررسی شش پارامتر رطوبت نسبی، کم شدن رطوبت نسبی را نشان می دهد.

کلمات کلیدی