شاخص RDI، از برازش توزیع لوگ نرمال بر نسبت بارندگی به تبخیر و تعرق پتانسیل (ETo) در هر بازه ی زمانی دلخواه بدست می آید. در برخی از مناطق ممکن است توزیع لوگ نرمال نتواند به عنوان مناسب ترین توزیع بر نسبت بارندگی به ETo برازش یابد. در این تحقیق به منظور بررسی این موضوع، از آمار پارامترهای هواشناسی 6 ایستگاه سینوپتیک واقع در مناطق خشک و نیمه خشک ایران طی یک دوره ی 50 ساله استفاده گردید. برای اصلاح شاخص RDI، با برازش توابع توزیع مختلف بر نسبت بارندگی به ETo، مناسب ترین تابع توزیع بر اساس آماره ی کلموگروف- اسمیرنوف تعیین و مقدار احتمال تجمعی آن محاسبه گردید. سپس با استفاده از اصل انتقا ل هم احتمال مقادیر احتمال تجمعی به توزیع نرمال استاندارد شده تبدیل و مقادیر شاخصRDI اصلاح شده (MRDI) استخراج گردید. بررسی مناسب ترین تابع توزیع نشان داد که توزیع Johnson. SB توانسته است در 5 ایستگاه از 6 ایستگاه مورد بررسی به عنوان مناسب ترین تابع توزیع انتخاب شود. مقایسه ی فراوانی طبقات مختلف خشکسالی شاخص های RDI و MRDI نشان داد به کارگیری مناسب ترین توزیع می تواند منجر به تغییر فراوانی و یا جابجایی طبقات مختلف خشکسالی در شاخص RDI گردد. با انتخاب مناسب ترین توزیع در ایستگاه زاهدان، فراوانی 5 طبقه ی آن تغییر نمودند به طوری که طبقه های نرمال و ترسالی متوسط به ترتیب با 5 و 4 مورد دچار بیشترین تغییر شدند.

کلمات کلیدی