اکثراصولیین شهرت روایی را به معنای شیوع و گستردگی نقل روایت در کتابها و جوامع روایی گرفته اند،که براساس این تعریف شهرت روایی نه تنهاجابرضعف سندروایت نمی شودبلکه درتعارض روایات هم ازاسباب وعوامل ترجیح به شمارنمی رود.چون کثرت نقل یک روایت درکتابهادلیل برصحت آن روایت نمی شود.«رب شهرة لااصل لها» چه بساامور مشهوری که هیچ اصل و اساسی ندارند .شهرت روائی به تنهایی بدون همراه شدن باشهرت عملی به هیچ وجه رجحانی برای روایت ایجادنمی کند،بلکه اگرروایت مشهورمورداعراض فقهاقرارگیردازنشانه های ضعف وسستی آن بشمارمی رود

کلمات کلیدی