قرآن کریم به زبان عربی نازل شده و از مکانیسم زبان عربی برای برقراری ارتباط بهره جسته است. این در حالی است که قرآن ویژگی های زبانی و غیر زبانی خاص خود را دارد. قرآن مجید به عنوان کتاب هدایت و برای نشان دادن راه و رسم زندگی به مسلمانان بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وحی شده است. متأسفانه، اکثر مسلمانان زبان عربی را حتی در حد درک معنای تحت اللفظی قرآن نیز نمی دانند و برای جبران این نقیصه مجبورند از ترجمه های قرآن استفاده نمایند. جای بسی تأسف است که تقریباً تمامی ترجمه های قرآن دارای اشکال های فراوان و گوناگونی است. شاید بتوان گفت بسیاری از این نقایص در نتیجه نادیده انگاشتن نقش زبان شناسی کاربردی، زبان شناسی مقابله ای و نظریه های ترجمه در برگردان از یک زبان به زبان دیگر به وجود آمده است. در این مقاله تلاش گردیده است تا اهمیت بکارگیری معنای تلویحی گفتار از منظر گرایس در درک پیام الهی و برگردان آن به زبان های فارسی و انگلیسی نشان داده شود.

Keywords