عنوان : ( بررسی و توصیف چگونگی کاربرد و ادراک صورتهای اشاری در نابینایان فارسی زبان )
نویسندگان: اعظم استاجی , نرجس منفرد ,
Full Textچکیده
در این مقاله کاربرد صورتهای اشاری فارسی در ارتباط زبانی فرد نابینای مطلق و فرد بینا از دیدگاهی صرفاً زبانشناختی مورد بررسی قرار می گیرد. به دلیل اینکه در تعامل زبانی فرد نابینا و بینا قطعاً یکی از طرفین فاقد قوه بینایی است، این فقدان تأثیراتی بر ارتباط زبانی بین آنها به ویژه درکاربرد صورتهای اشاری خواهد گذاشت. بر این اساس از نظر لوینسون (1983) درباره انواع صورتهای اشاری برای تفکیک صورتهای اشاری با مصداق عینی از صورتهای اشاری با مصداقی غیرعینی و انتراعی استفاده کرده ایم و در این زمینه به مشکلات احتمالی در برقراری ارتباط فرد نابینا با بینا اشاره کرده ایم. نتایج این بررسی ها عبارتند از: تمام صورت های اشاری مکانی و تعدادی از صورتهای اشاری شخصی، اجتماعی و زمانی که مصداق های عینی دارند ازجنبه ادراکی از سوی مخاطب نابینا مشکل سازند و فرد نابینا برای کاربرد این صورتهای اشاری لزوماً باید از طریق قوه لامسه یا شنوایی قبلاً مواردی را که بدانها اشاره می کند، شناسایی کرده باشد. بدلیل محدودیتهایی که درین زمینه بویژه شناسایی اشیاء جدید دارد فرد نابینا کمتر از صورتهای اشاری برای ارجاع به اشیاء پیرامونش استفاده می کند.
کلمات کلیدی
, صورتهای اشاری, نابینایان, کاربرد اشاره ای, کاربرد نمادین.
@article{paperid:1027280,
author = {استاجی, اعظم and منفرد, نرجس},
title = {بررسی و توصیف چگونگی کاربرد و ادراک صورتهای اشاری در نابینایان فارسی زبان},
journal = {زبان پژوهی},
year = {2012},
volume = {3},
number = {5},
month = {February},
issn = {2008-8833},
pages = {1--24},
numpages = {23},
keywords = {صورتهای اشاری، نابینایان، کاربرد اشاره ای، کاربرد نمادین.},
}
%0 Journal Article
%T بررسی و توصیف چگونگی کاربرد و ادراک صورتهای اشاری در نابینایان فارسی زبان
%A استاجی, اعظم
%A منفرد, نرجس
%J زبان پژوهی
%@ 2008-8833
%D 2012
